bron: Weblog Brinkman in Trouw
Eén van de voorwaarden die de Nederlandse regering heeft bedongen voor de schuldsanering van de Antillen is het toezicht op de financiën van de Antillen.
Hiervoor is een college samengesteld, het zogenaamde College Financieel Toezicht (CFT). Gistermiddag kregen wij een briefing van dit college. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet onder de indruk was. De problemen aangaande de democratische controle op de financiële huishouding van de Antillen zijn megagroot. Jarenlang zijn begrotingen niet goedgekeurd door de Algemene Rekenkamer (AR). Uit diverse rapporten van de AR bleek dat de betalingen van de Antilliaanse overheid niet gecontroleerd konden worden, men niet wist of het geld überhaupt was geïnvesteerd. Kortom, zeer zorgwekkend.
Dit college moet ook de “good governance” bewaken. Hiermee bedoelt men o.a. de vriendjespolitiek en het nepotisme. Het is algemeen bekend dat onze Antilliaanse politici elkaar de meest lucratieve baantjes toeschuiven. Dus naast de functie van gedeputeerde of eilandraadslid kan men ook één of meerdere functies in het commissariaat van een overheid-NV krijgen. Deze baantjes worden verdeeld bij de coalitieonderhandelingen voor een nieuw bestuurscollege van een eiland of voor een nieuwe regering. Bij de coalitiebesprekingen worden niet eerst de portefeuilles verdeeld, maar juist deze functies. Ja, dat snap ik dat zij dit belangrijk vinden, want er zijn in totaal 56 bestuursfuncties voor overheid-NV’s te verdelen en deze functies leveren gemiddeld tussen de 10.000 en 35.000 gulden per maand op. Gewoon grove zelfverrijking en in mijn beleving dus pure corruptie.
Ik had niet de indruk dat dit college hier strijdvaardig de bezem doorheen haalde. Men gaf zichzelf meer een signalerende en adviserende rol. Ik zal gezien de geheimhoudingsplicht niet letterlijk herhalen welke termen er hierbij werden gebezigd, maar het was voor mij een regelrechte teleurstelling. Zo kon het college ook niet aangeven voor hoeveel geld er nog aan belastingaanslagen open stonden. Men had er niet naar gevraagd! Ongelooflijk!
Wel werd bevestigd dat men op de hoogte was van de zogenaamde pensionado-regeling. Dit is een regeling waarbij rijke Antilianen, die aan een aantal voorwaarden voldoen, éénmalig hun inkomstenbelasting voor de rest van hun leven kunnen afkopen door betaling van 10% van hun jaarinkomen. Buitengewoon lucratieve regeling natuurlijk voor die rijke kliek, echter minder goed voor de staatskas. Met dergelijke regelingen is het logisch dat je snel failliet raakt.
Dit jaar gaat Nederland mogelijk al beginnen met het betalen van een deel van de saneringsschulden van in totaal 2,2 miljard euro. Ik had de stille hoop dat het CFT hier mogelijk nog een stokje voor kon steken. Helaas, dat zal niet gebeuren. Dit CFT zit helemaal op de pappen-en-nathouden-lijn van het kabinet.
Ik ben vanmorgen begonnen met het indienen van een drietal moties. Aansluitend heb ik nog een aantal Kamervragen naar de minister gezonden, over het plan van de gemeente en politie Lelystad. Zij starten een project, waarbij criminele veelplegers naar Slowakije worden gestuurd om “een huis op te knappen”. Wat een weggegooid geld! Deze maatschappij moet leren geld te besteden aan de slachtoffers van criminelen en niet aan leuke projecten voor de criminelen zelf. Criminelen moet je straffen en niet vertroetelen!
Nog even over belangenverstrengeling. Vandaag in het nieuws op de Antillen dat een gedeputeerde van St. Maarten ontslag heeft genomen. De betreffende gedeputeerde had geregeld dat haar man werd aangenomen voor een belangrijke functie in een overheidsbedrijf, een zogenaamde telecommunicatie holding maatschappij. Ditzelfde bedrijf gaf een donatie van 25.000 dollar aan een stichting waar, jawel, zowel de man als de gedeputeerde in het bestuur zaten. Tja, zo werkt dat dus, puur nepotisme, pure hebzucht. In mijn nota staan tientallen voorbeelden van soortgelijk nepotisme en vriendjespolitiek. Zucht….. en Nederland maar betalen.
Ik weet niet of ik morgen nog tijd heb de laatste web-log te schrijven deze week. Ik heb voor volgende week echter een interessante opvolger gevonden in de persoon van mijn collega van de VVD, Arend Jan Boekestijn.
Eén van de voorwaarden die de Nederlandse regering heeft bedongen voor de schuldsanering van de Antillen is het toezicht op de financiën van de Antillen.
Hiervoor is een college samengesteld, het zogenaamde College Financieel Toezicht (CFT). Gistermiddag kregen wij een briefing van dit college. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet onder de indruk was. De problemen aangaande de democratische controle op de financiële huishouding van de Antillen zijn megagroot. Jarenlang zijn begrotingen niet goedgekeurd door de Algemene Rekenkamer (AR). Uit diverse rapporten van de AR bleek dat de betalingen van de Antilliaanse overheid niet gecontroleerd konden worden, men niet wist of het geld überhaupt was geïnvesteerd. Kortom, zeer zorgwekkend.
Dit college moet ook de “good governance” bewaken. Hiermee bedoelt men o.a. de vriendjespolitiek en het nepotisme. Het is algemeen bekend dat onze Antilliaanse politici elkaar de meest lucratieve baantjes toeschuiven. Dus naast de functie van gedeputeerde of eilandraadslid kan men ook één of meerdere functies in het commissariaat van een overheid-NV krijgen. Deze baantjes worden verdeeld bij de coalitieonderhandelingen voor een nieuw bestuurscollege van een eiland of voor een nieuwe regering. Bij de coalitiebesprekingen worden niet eerst de portefeuilles verdeeld, maar juist deze functies. Ja, dat snap ik dat zij dit belangrijk vinden, want er zijn in totaal 56 bestuursfuncties voor overheid-NV’s te verdelen en deze functies leveren gemiddeld tussen de 10.000 en 35.000 gulden per maand op. Gewoon grove zelfverrijking en in mijn beleving dus pure corruptie.
Ik had niet de indruk dat dit college hier strijdvaardig de bezem doorheen haalde. Men gaf zichzelf meer een signalerende en adviserende rol. Ik zal gezien de geheimhoudingsplicht niet letterlijk herhalen welke termen er hierbij werden gebezigd, maar het was voor mij een regelrechte teleurstelling. Zo kon het college ook niet aangeven voor hoeveel geld er nog aan belastingaanslagen open stonden. Men had er niet naar gevraagd! Ongelooflijk!
Wel werd bevestigd dat men op de hoogte was van de zogenaamde pensionado-regeling. Dit is een regeling waarbij rijke Antilianen, die aan een aantal voorwaarden voldoen, éénmalig hun inkomstenbelasting voor de rest van hun leven kunnen afkopen door betaling van 10% van hun jaarinkomen. Buitengewoon lucratieve regeling natuurlijk voor die rijke kliek, echter minder goed voor de staatskas. Met dergelijke regelingen is het logisch dat je snel failliet raakt.
Dit jaar gaat Nederland mogelijk al beginnen met het betalen van een deel van de saneringsschulden van in totaal 2,2 miljard euro. Ik had de stille hoop dat het CFT hier mogelijk nog een stokje voor kon steken. Helaas, dat zal niet gebeuren. Dit CFT zit helemaal op de pappen-en-nathouden-lijn van het kabinet.
Ik ben vanmorgen begonnen met het indienen van een drietal moties. Aansluitend heb ik nog een aantal Kamervragen naar de minister gezonden, over het plan van de gemeente en politie Lelystad. Zij starten een project, waarbij criminele veelplegers naar Slowakije worden gestuurd om “een huis op te knappen”. Wat een weggegooid geld! Deze maatschappij moet leren geld te besteden aan de slachtoffers van criminelen en niet aan leuke projecten voor de criminelen zelf. Criminelen moet je straffen en niet vertroetelen!
Nog even over belangenverstrengeling. Vandaag in het nieuws op de Antillen dat een gedeputeerde van St. Maarten ontslag heeft genomen. De betreffende gedeputeerde had geregeld dat haar man werd aangenomen voor een belangrijke functie in een overheidsbedrijf, een zogenaamde telecommunicatie holding maatschappij. Ditzelfde bedrijf gaf een donatie van 25.000 dollar aan een stichting waar, jawel, zowel de man als de gedeputeerde in het bestuur zaten. Tja, zo werkt dat dus, puur nepotisme, pure hebzucht. In mijn nota staan tientallen voorbeelden van soortgelijk nepotisme en vriendjespolitiek. Zucht….. en Nederland maar betalen.
Ik weet niet of ik morgen nog tijd heb de laatste web-log te schrijven deze week. Ik heb voor volgende week echter een interessante opvolger gevonden in de persoon van mijn collega van de VVD, Arend Jan Boekestijn.