bron: RVD Antillen
De Verenigde Naties heeft 26 juni uitgeroepen tot Internationale Dag ter bestrijding van misbruik van- en onwettige handel in drugs, kortweg Internationale Dag tegen Drugs. Namelijk op 26 juni 1987 hebben alle landen aangesloten bij de Verenigde Naties, zich bereid verklaard te streven naar een wereld vrij van illegale drugs.
Elk jaar wordt er wereldwijd een thema voor deze dag gelanceerd. Het thema voor dit jaar is, “de teelt en de productie van drugs.” Drugs misbruik, productie en handel in illegale drugs worden gezien als kerngebieden om aan te pakken in de strijd tegen drugs.
De United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC) wil met dit thema de wereldgemeenschap bewust maken van het gevaar van drugs voor de samenleving, voor de buurten, de families en voor het individu in het bijzonder. Drugs kunnen de verslaafde gevangen houden, de productie van drugs kan landbouwers gevangen houden en de illegale drugs en drugs gerelateerde criminaliteit kunnen de samenleving in hun greep houden.
Wereldwijd, misbruiken ruim 200 miljoen mensen drugs, variërend van cannabismarihuana, hasjiesj, ecstasy tot heroïne en cocaïne. Drugs verwoesten levens en samenlevingen, ondermijnen duurzame menselijke ontwikkeling en bevorderen criminaliteit.
“Drugs beïnvloeden alle sectoren van de maatschappij in alle landen; in het bijzonder beïnvloedt drugs de vrijheid en ontwikkeling van jonge mensen, het meest waardevolle bezit van de wereld. Drugs zijn een ernstige bedreiging voor de gezondheid en welzijn van de mensheid, de onafhankelijkheid van Staten, democratie, de stabiliteit van landen, de structuur van de maatschappij, en de deugdzaamheid en hoop van miljoenen mensen en hun families”, aldus luidt het begin van een verklaring tegen drugsmisbruik zoals aangenomen door de landen aangesloten bij de Verenigde Naties in 1998.
Het doel van de internationale dag tegen drugs is om mensen te inspireren en te mobiliseren voor steun aan activiteiten voor drugspreventie en beheersing. Het nationale beleid tegen drugsmisbruik richt zich op het verminderen van de vraag naar drugs; de hulpverlening aan personen die aan een verslavingsziekte lijden, en het bestrijden van de aan drugs gerelateerde criminaliteit. Dit beleid overschrijdt verschillende ministeries, in het bijzonder de ministeries van Volksgezondheid en Sociale Ontwikkeling en de Ministerie van Justitie, maar is vaak ook grensoverschrijdend.
De Staatssecretaris van Volkgezondheid en Sociale Ontwikkeling, mevrouw J. Berkel, streeft ernaar de samenwerking op het gebied van de verslavingszorg uit te breiden en te formaliseren tussen de eilandgebieden onderling en de niet-gouvernementele organisaties (ngo’s) en externe partners, mede met het oog op de op handen zijnde staatskundige veranderingen. Een eerste aanzet daartoe is reeds gezet met een drukbezochte symposium op 12 juni jongstleden waarbij nagenoeg alle sectoren in de verslavingszorg waren vertegenwoordigd. Met deze bottom-up benadering heeft de Staatssecretaris beoogd de nodige input en draagkracht te krijgen voor het verslavingszorgbeleid.
De verdere vormgeving van dit beleid zal de komende maanden in nauwe samenwerking met de eilandgebieden en relevante actoren plaatsvinden. Eind dit jaar hoopt de Staatsecretaris haar verslavingsbeleid in een vervolg symposium aan de betrokkenen en aan de bevolking te kunnen presenteren.
Een van de speerpunten van het beleid zal zeker zijn de preventie van verslavingen. Daar ligt zeker een taak voor de overheid waar het gaat om het creëren van meer rechtvaardige structuren in de samenleving. Doch verslaving en preventie is een zaak van ons allemaal. Wij hebben allemaal een taak in het lenigen van het leed van onze medemens, dat behelst elke vorm van hulp aan de in lichamelijke of geestelijke nood verkerende medemens.
"Want Ik had honger en jullie hebben Me te eten gegeven, Ik had dorst en jullie hebben Me te drinken gegeven, Ik was vreemdeling en jullie hebben Me opgenomen. Ik was naakt en jullie hebben Me gekleed, Ik was ziek en jullie hebben naar Me omgezien, Ik zat in de gevangenis en jullie kwamen naar Me toe.'' Dan zullen de rechtvaardigen hem antwoorden: “Heer, wanneer hebben wij u hongerig gezien en te eten gegeven, of dorstig en u te drinken gegeven? Wanneer hebben wij u als vreemdeling gezien en opgenomen, u naakt gezien en gekleed? Wanneer hebben wij gezien dat u ziek was of in de gevangenis zat en zijn we naar u toe gekomen?” En Jezus zal hun antwoorden: “Ik verzeker jullie: alles wat jullie gedaan hebben voor een van de minste van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor mij gedaan. Matteus 25, 35-40.
Laten wij ons vandaag bezinnen en elk op onze manier bijdragen aan een barmhartige en drugsvrije samenleving
De Verenigde Naties heeft 26 juni uitgeroepen tot Internationale Dag ter bestrijding van misbruik van- en onwettige handel in drugs, kortweg Internationale Dag tegen Drugs. Namelijk op 26 juni 1987 hebben alle landen aangesloten bij de Verenigde Naties, zich bereid verklaard te streven naar een wereld vrij van illegale drugs.
Elk jaar wordt er wereldwijd een thema voor deze dag gelanceerd. Het thema voor dit jaar is, “de teelt en de productie van drugs.” Drugs misbruik, productie en handel in illegale drugs worden gezien als kerngebieden om aan te pakken in de strijd tegen drugs.
De United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC) wil met dit thema de wereldgemeenschap bewust maken van het gevaar van drugs voor de samenleving, voor de buurten, de families en voor het individu in het bijzonder. Drugs kunnen de verslaafde gevangen houden, de productie van drugs kan landbouwers gevangen houden en de illegale drugs en drugs gerelateerde criminaliteit kunnen de samenleving in hun greep houden.
Wereldwijd, misbruiken ruim 200 miljoen mensen drugs, variërend van cannabismarihuana, hasjiesj, ecstasy tot heroïne en cocaïne. Drugs verwoesten levens en samenlevingen, ondermijnen duurzame menselijke ontwikkeling en bevorderen criminaliteit.
“Drugs beïnvloeden alle sectoren van de maatschappij in alle landen; in het bijzonder beïnvloedt drugs de vrijheid en ontwikkeling van jonge mensen, het meest waardevolle bezit van de wereld. Drugs zijn een ernstige bedreiging voor de gezondheid en welzijn van de mensheid, de onafhankelijkheid van Staten, democratie, de stabiliteit van landen, de structuur van de maatschappij, en de deugdzaamheid en hoop van miljoenen mensen en hun families”, aldus luidt het begin van een verklaring tegen drugsmisbruik zoals aangenomen door de landen aangesloten bij de Verenigde Naties in 1998.
Het doel van de internationale dag tegen drugs is om mensen te inspireren en te mobiliseren voor steun aan activiteiten voor drugspreventie en beheersing. Het nationale beleid tegen drugsmisbruik richt zich op het verminderen van de vraag naar drugs; de hulpverlening aan personen die aan een verslavingsziekte lijden, en het bestrijden van de aan drugs gerelateerde criminaliteit. Dit beleid overschrijdt verschillende ministeries, in het bijzonder de ministeries van Volksgezondheid en Sociale Ontwikkeling en de Ministerie van Justitie, maar is vaak ook grensoverschrijdend.
De Staatssecretaris van Volkgezondheid en Sociale Ontwikkeling, mevrouw J. Berkel, streeft ernaar de samenwerking op het gebied van de verslavingszorg uit te breiden en te formaliseren tussen de eilandgebieden onderling en de niet-gouvernementele organisaties (ngo’s) en externe partners, mede met het oog op de op handen zijnde staatskundige veranderingen. Een eerste aanzet daartoe is reeds gezet met een drukbezochte symposium op 12 juni jongstleden waarbij nagenoeg alle sectoren in de verslavingszorg waren vertegenwoordigd. Met deze bottom-up benadering heeft de Staatssecretaris beoogd de nodige input en draagkracht te krijgen voor het verslavingszorgbeleid.
De verdere vormgeving van dit beleid zal de komende maanden in nauwe samenwerking met de eilandgebieden en relevante actoren plaatsvinden. Eind dit jaar hoopt de Staatsecretaris haar verslavingsbeleid in een vervolg symposium aan de betrokkenen en aan de bevolking te kunnen presenteren.
Een van de speerpunten van het beleid zal zeker zijn de preventie van verslavingen. Daar ligt zeker een taak voor de overheid waar het gaat om het creëren van meer rechtvaardige structuren in de samenleving. Doch verslaving en preventie is een zaak van ons allemaal. Wij hebben allemaal een taak in het lenigen van het leed van onze medemens, dat behelst elke vorm van hulp aan de in lichamelijke of geestelijke nood verkerende medemens.
"Want Ik had honger en jullie hebben Me te eten gegeven, Ik had dorst en jullie hebben Me te drinken gegeven, Ik was vreemdeling en jullie hebben Me opgenomen. Ik was naakt en jullie hebben Me gekleed, Ik was ziek en jullie hebben naar Me omgezien, Ik zat in de gevangenis en jullie kwamen naar Me toe.'' Dan zullen de rechtvaardigen hem antwoorden: “Heer, wanneer hebben wij u hongerig gezien en te eten gegeven, of dorstig en u te drinken gegeven? Wanneer hebben wij u als vreemdeling gezien en opgenomen, u naakt gezien en gekleed? Wanneer hebben wij gezien dat u ziek was of in de gevangenis zat en zijn we naar u toe gekomen?” En Jezus zal hun antwoorden: “Ik verzeker jullie: alles wat jullie gedaan hebben voor een van de minste van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor mij gedaan. Matteus 25, 35-40.
Laten wij ons vandaag bezinnen en elk op onze manier bijdragen aan een barmhartige en drugsvrije samenleving