bron Antilliaans Dagblad
De discussie over het homohuwelijk zit minister Omayra Leeflang (PAR) niet gewoon hoog maar huizenhoog.
Dat bleek gisteravond toen zij op weg terug van Beijing naar Curaçao een tussenstop maakte op Schiphol. Daar werd zij opgewacht door media, onder meer De Volkskrant die haar aan de tand wilden voelen over de in hun ogen ‘Antilliaanse homofobie.’ Leeflang probeerde geduldig maar zichtbaar getergd uit te leggen dat het beroep dat het BZV heeft aangetekend in de kwestie rond het homopaar dat zich als gezin wil verzekeren niet om het homohuwelijk als zodanig gaat. ,,Ik weet dat dat wel het onderwerp is van de discussie die in Nederland wordt gevoerd maar dat is niet juist. Het gaat mij om de interpretatie van artikel 40 uit het Koninkrijksstatuut. Dat is de issue.” ,,Het onderwerp homo-emancipatie staat inhoudelijk geheel los van het hoger beroep. Een ander onderwerp had evengoed de aanleiding kunnen zijn om de Hoge Raad om een oordeel te vragen.”
,,Het beroep is niet tegen homo’s gericht. De inzet is een puur bestuurlijk-juridische aangelegenheid. De vraag is namelijk of artikel 40 betekent dat het ene Koninkrijksland het democratisch besluitvormingsproces in het andere Koninkrijksdeel opzij kan schuiven?” Als de Hoge Raad het vonnis van de rechtbank, die de weigering door het BZV veroordeelde, bevestigt, kan dat grote gevolgen hebben. ,,Ook voor Nederland”, waarschuwt Leeflang. ,,Want als de autonomie van de Antillen aan de kant kan worden geschoten, kan dat andersom ook. Ik weet niet of Nederland zich dat realiseert.”
Het Nederlandse verwijt dat de Antillen homo’s als tweederangsburgers behandelen, kan er bij haar niet in. ,,Ik snap niet waar dat onbegrip vandaan komt. Op de Antillen is homoseksualiteit geen issue. Net als abortus en euthanasie dat niet zijn.” ,,Omdat die zaken hier in Nederland misschien een issue zijn, hoeft dat daarom op de Antillen nog niet zo te zijn. Ik heb niet met de Nederlandse kiezers te maken maar met de mensen die op mij hebben gestemd. Die hebben mij gekozen om zaken te behartigen die zij belangrijk vinden.”
,,Dat gedoe met die Antilliaanse homoboot tijdens de Gay Pride. Ik heb er hartelijk om moeten lachen. Dat sloeg toch helemaal nergens op. Eerst wel, dan weer niet… Het had meer weg van een 1 aprilgrap.”
De Antilliaanse minister Leeflang (PAR) heeft tijdens haar verblijf in Beijing kennisgenomen van de verklaringen van haar Nederlandse ambtgenoot Plasterk en staatssecretaris Bijleveld, die in antwoord op Kamervragen benadrukten dat de Antillen Nederlandse akten dienen te erkennen en daaraan rechtsgevolg dienen te geven. ,,Ik beschouw die antwoorden als een interne aangelegenheid van Nederland. Ik respecteer de autonomie van Nederland in deze en ga er dus niet inhoudelijk op reageren.” Wel laat Leeflang doorschemeren dat Den Haag met politiek vuur speelt. ,,Ik dacht altijd dat we bepaalde politici alleen op de Antillen hebben maar ze zijn kennelijk ook hier”, grapt ze om er vervolgens serieus aan toe te voegen: ,,We zitten midden in het proces van staatkundige vernieuwing. Elke verandering maakt mensen onzeker. Je moet ontzettend uitkijken dat je extremisten in de politiek niet de munitie aanreikt om die onzekerheid aan te wakkeren.” ,,Bijvoorbeeld door te beweren dat Nederland bezig is ons te rekoloniseren. Ik ben het daar niet mee eens. Nederland helpt ons onze schulden te saneren. Ik vind dat we daar dankbaar voor moeten zijn maar niet iedereen op de Antillen denkt daar zo over. Daar moet ook Den Haag zich rekenschap van geven.” Leeflang wil niet zo ver gaan door te stellen dat Plasterk oppositieleider Wiels in de kaart speelt maar haar waarschuwing is duidelijk.
Zoals ze er ook geen misverstand over laat bestaan zich neer te leggen bij het oordeel van de Hoge Raad, ook als die haar in het ongelijk stelt. Haar is voor de voeten geworpen dat er al een oordeel van de Hoge Raad is, te weten in de zaak van het homopaar dat zich op Aruba wilde inschrijven bij de burgerlijke stand ,,Die zaak is om meerdere redenen niet met deze te vergelijken. Een daarvan is het feit dat dit paar al op Curaçao woonde en naar Nederland op vakantie is gegaan om te trouwen. Je kunt je zelfs afvragen of zij wel onder het Nederlands recht vielen en niet onder het Antilliaans recht.”
Of de boodschap bij de Nederlandse media is overgekomen, moet nog blijken. Leeflang heeft in elk geval alle tijd om de kranten door te spitten: vandaag vliegt zij door naar Curaçao.
De discussie over het homohuwelijk zit minister Omayra Leeflang (PAR) niet gewoon hoog maar huizenhoog.
Dat bleek gisteravond toen zij op weg terug van Beijing naar Curaçao een tussenstop maakte op Schiphol. Daar werd zij opgewacht door media, onder meer De Volkskrant die haar aan de tand wilden voelen over de in hun ogen ‘Antilliaanse homofobie.’ Leeflang probeerde geduldig maar zichtbaar getergd uit te leggen dat het beroep dat het BZV heeft aangetekend in de kwestie rond het homopaar dat zich als gezin wil verzekeren niet om het homohuwelijk als zodanig gaat. ,,Ik weet dat dat wel het onderwerp is van de discussie die in Nederland wordt gevoerd maar dat is niet juist. Het gaat mij om de interpretatie van artikel 40 uit het Koninkrijksstatuut. Dat is de issue.” ,,Het onderwerp homo-emancipatie staat inhoudelijk geheel los van het hoger beroep. Een ander onderwerp had evengoed de aanleiding kunnen zijn om de Hoge Raad om een oordeel te vragen.”
,,Het beroep is niet tegen homo’s gericht. De inzet is een puur bestuurlijk-juridische aangelegenheid. De vraag is namelijk of artikel 40 betekent dat het ene Koninkrijksland het democratisch besluitvormingsproces in het andere Koninkrijksdeel opzij kan schuiven?” Als de Hoge Raad het vonnis van de rechtbank, die de weigering door het BZV veroordeelde, bevestigt, kan dat grote gevolgen hebben. ,,Ook voor Nederland”, waarschuwt Leeflang. ,,Want als de autonomie van de Antillen aan de kant kan worden geschoten, kan dat andersom ook. Ik weet niet of Nederland zich dat realiseert.”
Het Nederlandse verwijt dat de Antillen homo’s als tweederangsburgers behandelen, kan er bij haar niet in. ,,Ik snap niet waar dat onbegrip vandaan komt. Op de Antillen is homoseksualiteit geen issue. Net als abortus en euthanasie dat niet zijn.” ,,Omdat die zaken hier in Nederland misschien een issue zijn, hoeft dat daarom op de Antillen nog niet zo te zijn. Ik heb niet met de Nederlandse kiezers te maken maar met de mensen die op mij hebben gestemd. Die hebben mij gekozen om zaken te behartigen die zij belangrijk vinden.”
,,Dat gedoe met die Antilliaanse homoboot tijdens de Gay Pride. Ik heb er hartelijk om moeten lachen. Dat sloeg toch helemaal nergens op. Eerst wel, dan weer niet… Het had meer weg van een 1 aprilgrap.”
De Antilliaanse minister Leeflang (PAR) heeft tijdens haar verblijf in Beijing kennisgenomen van de verklaringen van haar Nederlandse ambtgenoot Plasterk en staatssecretaris Bijleveld, die in antwoord op Kamervragen benadrukten dat de Antillen Nederlandse akten dienen te erkennen en daaraan rechtsgevolg dienen te geven. ,,Ik beschouw die antwoorden als een interne aangelegenheid van Nederland. Ik respecteer de autonomie van Nederland in deze en ga er dus niet inhoudelijk op reageren.” Wel laat Leeflang doorschemeren dat Den Haag met politiek vuur speelt. ,,Ik dacht altijd dat we bepaalde politici alleen op de Antillen hebben maar ze zijn kennelijk ook hier”, grapt ze om er vervolgens serieus aan toe te voegen: ,,We zitten midden in het proces van staatkundige vernieuwing. Elke verandering maakt mensen onzeker. Je moet ontzettend uitkijken dat je extremisten in de politiek niet de munitie aanreikt om die onzekerheid aan te wakkeren.” ,,Bijvoorbeeld door te beweren dat Nederland bezig is ons te rekoloniseren. Ik ben het daar niet mee eens. Nederland helpt ons onze schulden te saneren. Ik vind dat we daar dankbaar voor moeten zijn maar niet iedereen op de Antillen denkt daar zo over. Daar moet ook Den Haag zich rekenschap van geven.” Leeflang wil niet zo ver gaan door te stellen dat Plasterk oppositieleider Wiels in de kaart speelt maar haar waarschuwing is duidelijk.
Zoals ze er ook geen misverstand over laat bestaan zich neer te leggen bij het oordeel van de Hoge Raad, ook als die haar in het ongelijk stelt. Haar is voor de voeten geworpen dat er al een oordeel van de Hoge Raad is, te weten in de zaak van het homopaar dat zich op Aruba wilde inschrijven bij de burgerlijke stand ,,Die zaak is om meerdere redenen niet met deze te vergelijken. Een daarvan is het feit dat dit paar al op Curaçao woonde en naar Nederland op vakantie is gegaan om te trouwen. Je kunt je zelfs afvragen of zij wel onder het Nederlands recht vielen en niet onder het Antilliaans recht.”
Of de boodschap bij de Nederlandse media is overgekomen, moet nog blijken. Leeflang heeft in elk geval alle tijd om de kranten door te spitten: vandaag vliegt zij door naar Curaçao.