De top van de Rooms-Katholieke kerk op Curaçao heeft in de jaren veertig zijn steun gegeven aan het ontstaan van Campo Alegre, zo stelt collumniste Coks van Eysden van Stichting Religieuzen Tegen Vrouwenhandel.
Het Amerikaanse leger, de Nederlandse staat, Shell en de RK-kerk waren voorstander van het oprichten van een staatsbordeel, om het ’kwaad’ van de prostitutie, zoals de Kerk stelde in te dammen en geslachtsziekten te bestrijden.
Ivonne van de Kar, coordinator bij Stichting Religieuzen Tegen Vrouwenhandel stelt dat het project Campo Alegre verkeerd heeft uitgepakt, doordat de gedoogpolitiek van de plaatselijke kerk onbedoelde neveneffecten had, zoals onder andere vrouwenhandel.
Collega Dick Drayer sprak met haar (3'19")
---------------------------------------------
De column van de Stichting Religieuzen Tegen Vrouwenhandel staat in de laatste editie Verhandelingen. Zie ook: http://www.srtv.info/
Vijgenblad-toerisme
Coks van Eysden
Door een bibliotheekactie herlas ik “Dubbelspel” van Frank Martinus Arion, Al in de tweede alinea voert de schrijver Campo Alegre op, “het bloeiende hoerenkamp aan de noordkant van het eiland”, waarover “de toeristengidsen zwijgen als het graf”. Dat klopt, nergens iets over wat toch met honderd kamers, een casino en gezondheidskliniek het grootste bordeel is in de Cariben. Deze zomer logeerde ik op Curaçao en vroeg ernaar . Mijn gastvrouw schaterde haar Antilliaanse lach: “O, je bedoelt ons vrolijke kampje; op weg naar het vliegveld kun je het verwijsbord zien met vijgenblad als logo”.
In 1974, toen Dubbelspel de Van der Hoogtprijs verwierf, heb ik Arions typering van een samenleving vol seks, eergevoel en mannelijkheid beslist anders gelezen dan nu. Meer als spannend en vaak hilarisch verzinsel van de auteur. Maar Campo Alegre is realiteit. In 1944 opgericht door de Nederlandse overheid in samenwerking met de katholieke kerk als staatsbordeel ten behoeve van immigranten voor de olieraffinaderij, zeelieden en militairen. Want de Antilliaanse schonen oefenden aantrekkingskracht uit met als gevolg prostitutie. De oplossing : een gecontroleerd bordeel om het eiland zuiver te houden en tegelijk het eigen vrouwvolk te vrijwaren van hitsige mannen.
Destijds was ik niet zo alert, nu zie ik merkwaardige aspecten aan dat besluit. Geen eilandbewoonsters in dat campo – oké. Maar hoefden de prostituees uit de Dominicaanse Republiek en Colombia dan niet onbezoedeld te blijven? Je zou alsnog in de hoofden van de kerkelijke plannenmakers willen kijken. Welke opvattingen kronkelden daar?
Het was die tijd van tegen een bruid: “je echtgenoot altijd ter wille zijn”. En “goed bidden, God helpt” tegen een vrouw die na haar negende kind smeekt :“pastoor, mag het nu niet anders”. Mannen ver van huis en haard (en privé genotshulp) werd het recht gegund op een vrolijke ontlading. Geen illusies, de erkenning van dat recht heerst nog steeds. Zie extra voorzieningen op seksgebied bij wereldkampioenschap, Olympische Spelen, Wereldjongerendagen ook.. Daar zag ik honderden mannen rond de paus (niet één vrouw) en dacht: “Wat zullen zij daarvan vinden”.Tegelijk “knap hoor, hun celibaat, pétje af”.Voor de meesten dan. Toen ik las dominees in spé te laten overwegen of trouwen wel handig is bij hun ambt (wat doe je een vrouw aan) dacht ik: “ga even te rade bij de katholieke kerk, daar ligt pijnlijke ervaring met niet-sluitend celibaat”.
Overigens: ook buiten Campo Alegre kent Curaçao prostitutie. Onbegonnen werk kennelijk te strijden tegen de man en zijn vermeende recht. Ik zeg niet meer: “knoop er in” Wèl bij misbruik, verkrachten of verhandelen van vrouwen: “afhakken dat zaakje”.
Het Amerikaanse leger, de Nederlandse staat, Shell en de RK-kerk waren voorstander van het oprichten van een staatsbordeel, om het ’kwaad’ van de prostitutie, zoals de Kerk stelde in te dammen en geslachtsziekten te bestrijden.
Ivonne van de Kar, coordinator bij Stichting Religieuzen Tegen Vrouwenhandel stelt dat het project Campo Alegre verkeerd heeft uitgepakt, doordat de gedoogpolitiek van de plaatselijke kerk onbedoelde neveneffecten had, zoals onder andere vrouwenhandel.
Collega Dick Drayer sprak met haar (3'19")
---------------------------------------------
De column van de Stichting Religieuzen Tegen Vrouwenhandel staat in de laatste editie Verhandelingen. Zie ook: http://www.srtv.info/
Vijgenblad-toerisme
Coks van Eysden
Door een bibliotheekactie herlas ik “Dubbelspel” van Frank Martinus Arion, Al in de tweede alinea voert de schrijver Campo Alegre op, “het bloeiende hoerenkamp aan de noordkant van het eiland”, waarover “de toeristengidsen zwijgen als het graf”. Dat klopt, nergens iets over wat toch met honderd kamers, een casino en gezondheidskliniek het grootste bordeel is in de Cariben. Deze zomer logeerde ik op Curaçao en vroeg ernaar . Mijn gastvrouw schaterde haar Antilliaanse lach: “O, je bedoelt ons vrolijke kampje; op weg naar het vliegveld kun je het verwijsbord zien met vijgenblad als logo”.
In 1974, toen Dubbelspel de Van der Hoogtprijs verwierf, heb ik Arions typering van een samenleving vol seks, eergevoel en mannelijkheid beslist anders gelezen dan nu. Meer als spannend en vaak hilarisch verzinsel van de auteur. Maar Campo Alegre is realiteit. In 1944 opgericht door de Nederlandse overheid in samenwerking met de katholieke kerk als staatsbordeel ten behoeve van immigranten voor de olieraffinaderij, zeelieden en militairen. Want de Antilliaanse schonen oefenden aantrekkingskracht uit met als gevolg prostitutie. De oplossing : een gecontroleerd bordeel om het eiland zuiver te houden en tegelijk het eigen vrouwvolk te vrijwaren van hitsige mannen.
Destijds was ik niet zo alert, nu zie ik merkwaardige aspecten aan dat besluit. Geen eilandbewoonsters in dat campo – oké. Maar hoefden de prostituees uit de Dominicaanse Republiek en Colombia dan niet onbezoedeld te blijven? Je zou alsnog in de hoofden van de kerkelijke plannenmakers willen kijken. Welke opvattingen kronkelden daar?
Het was die tijd van tegen een bruid: “je echtgenoot altijd ter wille zijn”. En “goed bidden, God helpt” tegen een vrouw die na haar negende kind smeekt :“pastoor, mag het nu niet anders”. Mannen ver van huis en haard (en privé genotshulp) werd het recht gegund op een vrolijke ontlading. Geen illusies, de erkenning van dat recht heerst nog steeds. Zie extra voorzieningen op seksgebied bij wereldkampioenschap, Olympische Spelen, Wereldjongerendagen ook.. Daar zag ik honderden mannen rond de paus (niet één vrouw) en dacht: “Wat zullen zij daarvan vinden”.Tegelijk “knap hoor, hun celibaat, pétje af”.Voor de meesten dan. Toen ik las dominees in spé te laten overwegen of trouwen wel handig is bij hun ambt (wat doe je een vrouw aan) dacht ik: “ga even te rade bij de katholieke kerk, daar ligt pijnlijke ervaring met niet-sluitend celibaat”.
Overigens: ook buiten Campo Alegre kent Curaçao prostitutie. Onbegonnen werk kennelijk te strijden tegen de man en zijn vermeende recht. Ik zeg niet meer: “knoop er in” Wèl bij misbruik, verkrachten of verhandelen van vrouwen: “afhakken dat zaakje”.