bron: Paradise FM
door Jeroen Jansen
Beluister deze column hier (4'14")
Er is een slag Europese Nederlandse mannen hier op Curacao waar ik me heel regelmatig over verbaas. Dat zijn van die mannen waarvan de leeftijd ongeveer begint bij veertig, die in Nederland allemaal een Truus of een Dini aan de haak sloegen, die vervolgens voor werk naar Curacao gingen en allemaal heel toevallig verliefd werden op minstens 15 jaar jongere Colombiaanse en Dominicaanse meisjes. Truus d'r uit, Isabella erin. Ze verstaan elkaar voor geen meter (Isabella spreekt uitsluitend Spaans of Papiamentu, dit type Nederlandse man alleen Nederlands), maar kennelijk weten ze met een andere taal elkaar wél te bereiken. Ze worden een stelletje. En dan begint het paraderen door de stad.
Je ziet ze lopen en je vraagt je af: hoe is het mogelijk. En je ziet die Nederlandse man ook kijken van: hoe is het mógelijk, moet je mij eens zien lopen naast zo'n bloedmooie meid. Zelf dragen ze een verlept Hawai shirt en een baard van drie dagen, en deze meisjes hebben zich zojuist getrakteerd op weer een silliconenbehandeling en een niets verhullend rokje, maatje -3. "Opposites attract". En ze lopen erbij alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Leugenaars. Het is vreemd, en het is dus ook vreemd dat het zo massaal gebeurt. Laatst nog, een kennis van mij: hij richting vijftig, zij 19! En het is echte liefde, zegt hij. Zijn dat de wonderlijke gaven van Cupido of spelen er andere dingen mee. Ik vermoed het laatste, als ik afga op alle waarschuwingen die ik ontving van Curacaoenaars toen ik vertelde dat we zouden emigreren. Niet allemaal even subtiel, maar het kwam erop neer dat ik op mijn hoede moest zijn voor de verlokkingen van schone Latina's. Ik nota bene! Ik laat aan andere mensen het oordeel of die waarschuwingen terecht zijn, ik constateer alleen maar.
Wat ik dus óók constateer is dat wij makambamannen over het algemeen goed in de markt liggen als potentiele huwelijkspartner. Ik ga geen namen noemen maar ik zit regelmatig naast moeders die dan verzuchten "Ja, ik had voor die en die ook liever een makamba als partner gezien, is toch beter" Het kan zijn dat zo'n kreet op een hele gekke manier bedoeld is als een aardigheidje naar mij toe, maar het gebeurt té vaak dus dat geloof ik niet meer. En verder ken ik gewoon gevallen van Curacaose moeders die hun dochters min of meer dwingend richting een makamba verwijzen. Het speelt dus, op bepaalde plekken. En denk maar niet dat dat helemaal complimenteus is voor de makambaman, daar ben ik inmiddels achter.
Wat je hoort: de Curacaose man is ontrouw, is alleen maar met z'n auto en z'n uiterlijk bezig, neemt geen verantwoordelijkheid en piept er tussenuit als er een kindje op komst is. De makambaman: rustig, zorgt goed voor je, is minder met uiterlijk bezig, geen uitgaanstype, vaak niet eens vrienden hier, huiselijk, goed salaris, goede familie. Dat hoor ik dan he? Nogmaals ik ga niet zeggen of dat beeld van de Curacaose man klopt (al heb ik weleens wat gezegd over bepaalde typen vaders op het eiland), ik wil me vooral even richten op wat die moeders in een openhartige bui over makambamannen zeggen, en of dat eigenlijk wel fijn is.
Mag ik hun woorden even anders vertalen? De makambaman is een populair hebbedingetje voor potentiele schoonmoeders omdat we:
1. Bange schijterds zijn;
2. Er niet uit zien;
3. we het begrip 'huismus' zowat uitgevonden hebben;
4. We slaafs onderdanig zijn aan onze vrouwen;
5. Geen sociaal leven hebben;
6. Uiteindelijk toch altijd mama's kindjes blijven.
En daar moet je dan blij mee zijn, met zo'n typering. Je bent een lelijke saaie nerd, en dat is goed. En dan komen die mooie Curacaose vrouwen vanzelf. Of in tweede instantie (?) de vrouwen uit andere (ei)landen. Wat een wereld. Sindsdien kijk ik toch een beetje jaloerser naar mijn geslachtsgenoot, de macho, klootzak en flierefluiter, getiteld de Curacaose man. Hoe zou het zijn aan de andere kant? :-)
====================================================================
De column van Jeroen Jansen wordt gepubliceerd door Paradise FM in samenwerking met Radio Nederland Wereldomroep.
door Jeroen Jansen
Beluister deze column hier (4'14")
Er is een slag Europese Nederlandse mannen hier op Curacao waar ik me heel regelmatig over verbaas. Dat zijn van die mannen waarvan de leeftijd ongeveer begint bij veertig, die in Nederland allemaal een Truus of een Dini aan de haak sloegen, die vervolgens voor werk naar Curacao gingen en allemaal heel toevallig verliefd werden op minstens 15 jaar jongere Colombiaanse en Dominicaanse meisjes. Truus d'r uit, Isabella erin. Ze verstaan elkaar voor geen meter (Isabella spreekt uitsluitend Spaans of Papiamentu, dit type Nederlandse man alleen Nederlands), maar kennelijk weten ze met een andere taal elkaar wél te bereiken. Ze worden een stelletje. En dan begint het paraderen door de stad.
Je ziet ze lopen en je vraagt je af: hoe is het mogelijk. En je ziet die Nederlandse man ook kijken van: hoe is het mógelijk, moet je mij eens zien lopen naast zo'n bloedmooie meid. Zelf dragen ze een verlept Hawai shirt en een baard van drie dagen, en deze meisjes hebben zich zojuist getrakteerd op weer een silliconenbehandeling en een niets verhullend rokje, maatje -3. "Opposites attract". En ze lopen erbij alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Leugenaars. Het is vreemd, en het is dus ook vreemd dat het zo massaal gebeurt. Laatst nog, een kennis van mij: hij richting vijftig, zij 19! En het is echte liefde, zegt hij. Zijn dat de wonderlijke gaven van Cupido of spelen er andere dingen mee. Ik vermoed het laatste, als ik afga op alle waarschuwingen die ik ontving van Curacaoenaars toen ik vertelde dat we zouden emigreren. Niet allemaal even subtiel, maar het kwam erop neer dat ik op mijn hoede moest zijn voor de verlokkingen van schone Latina's. Ik nota bene! Ik laat aan andere mensen het oordeel of die waarschuwingen terecht zijn, ik constateer alleen maar.
Wat ik dus óók constateer is dat wij makambamannen over het algemeen goed in de markt liggen als potentiele huwelijkspartner. Ik ga geen namen noemen maar ik zit regelmatig naast moeders die dan verzuchten "Ja, ik had voor die en die ook liever een makamba als partner gezien, is toch beter" Het kan zijn dat zo'n kreet op een hele gekke manier bedoeld is als een aardigheidje naar mij toe, maar het gebeurt té vaak dus dat geloof ik niet meer. En verder ken ik gewoon gevallen van Curacaose moeders die hun dochters min of meer dwingend richting een makamba verwijzen. Het speelt dus, op bepaalde plekken. En denk maar niet dat dat helemaal complimenteus is voor de makambaman, daar ben ik inmiddels achter.
Wat je hoort: de Curacaose man is ontrouw, is alleen maar met z'n auto en z'n uiterlijk bezig, neemt geen verantwoordelijkheid en piept er tussenuit als er een kindje op komst is. De makambaman: rustig, zorgt goed voor je, is minder met uiterlijk bezig, geen uitgaanstype, vaak niet eens vrienden hier, huiselijk, goed salaris, goede familie. Dat hoor ik dan he? Nogmaals ik ga niet zeggen of dat beeld van de Curacaose man klopt (al heb ik weleens wat gezegd over bepaalde typen vaders op het eiland), ik wil me vooral even richten op wat die moeders in een openhartige bui over makambamannen zeggen, en of dat eigenlijk wel fijn is.
Mag ik hun woorden even anders vertalen? De makambaman is een populair hebbedingetje voor potentiele schoonmoeders omdat we:
1. Bange schijterds zijn;
2. Er niet uit zien;
3. we het begrip 'huismus' zowat uitgevonden hebben;
4. We slaafs onderdanig zijn aan onze vrouwen;
5. Geen sociaal leven hebben;
6. Uiteindelijk toch altijd mama's kindjes blijven.
En daar moet je dan blij mee zijn, met zo'n typering. Je bent een lelijke saaie nerd, en dat is goed. En dan komen die mooie Curacaose vrouwen vanzelf. Of in tweede instantie (?) de vrouwen uit andere (ei)landen. Wat een wereld. Sindsdien kijk ik toch een beetje jaloerser naar mijn geslachtsgenoot, de macho, klootzak en flierefluiter, getiteld de Curacaose man. Hoe zou het zijn aan de andere kant? :-)
====================================================================
De column van Jeroen Jansen wordt gepubliceerd door Paradise FM in samenwerking met Radio Nederland Wereldomroep.