door Jacob Gelt Dekker
De messiaanse komst van Barack Obama als de machtigste wereldleider aller tijden heeft enorme hoop en moed aan vele miljoenen gegeven. "Verandering" was het merk van zijn verkiezingscampagne en moet het kenmerk worden van zijn bewind.
Onder de massas van economisch en maatschappelijk achtergeblevenen wordt stellig beweerd dat Obama binnen enkele weken, of hooguit enkele maanden, de fianciele wereld weer op de rit zal hebben, miljoenen banen zal scheppen, de verouderde infrastructuur zal herstellen, onderwijs zal verbeteren, gezondheidszorg voor een ieder toegankelijk zal maken, oorlogen in Afganistan en Irak zal beeindigen en vrede in het Midden Oosten zal sluiten.
Een ieder hoopt dat de massas gelijk zullen krijgen, maar hoop is menigmaal ingegeven door een kinderlijk geloof in de goede vader, die voor alles zal zorgen. De kerken in de USA en elders in de wereld stromen vol met bezielde Obama-gelovigen die met gebeden en bezeringen het succes van hun Messias trachtten goddelijk af te dwingen en te bezegelen.
Maar het is uitgerekend deze groep maatschappelijk en economische achtergeblevenen die weinig kunnen en zullen doen om het tij te keren. Het ontbreekt ze aan kennis, vaardigheid, discipline en kapitaal; wat rest is de middenklasse en de intellectuele en politieke elite. Velen van hen zijn sceptisch of zelfs dwars.
Ook op Curacao zoeken politieke leiders naarstig naar wat de samenleving scheidt, niet wat het verenigt. Verdeel, haat en heers is het uitgangspunt van velen. Racisme en Zuidamerikaans fascisme hebben weer vrij spel. Wat verwoest en vernielt kan worden heeft voorrang boven wat gebouwd kan worden.
Messias Obama krijgt pas echt een kans, wanneer we gevolg geven aan zijn oproep om te verenigen, over onze eigen kleinzieligheden heen te stappen, het verleden te laten voor wat het is, en samen, onverdeeld, hard te werken aan onze samelevinge en de toekomst van onze kinderen.
De messiaanse komst van Barack Obama als de machtigste wereldleider aller tijden heeft enorme hoop en moed aan vele miljoenen gegeven. "Verandering" was het merk van zijn verkiezingscampagne en moet het kenmerk worden van zijn bewind.Onder de massas van economisch en maatschappelijk achtergeblevenen wordt stellig beweerd dat Obama binnen enkele weken, of hooguit enkele maanden, de fianciele wereld weer op de rit zal hebben, miljoenen banen zal scheppen, de verouderde infrastructuur zal herstellen, onderwijs zal verbeteren, gezondheidszorg voor een ieder toegankelijk zal maken, oorlogen in Afganistan en Irak zal beeindigen en vrede in het Midden Oosten zal sluiten.
Een ieder hoopt dat de massas gelijk zullen krijgen, maar hoop is menigmaal ingegeven door een kinderlijk geloof in de goede vader, die voor alles zal zorgen. De kerken in de USA en elders in de wereld stromen vol met bezielde Obama-gelovigen die met gebeden en bezeringen het succes van hun Messias trachtten goddelijk af te dwingen en te bezegelen.
Maar het is uitgerekend deze groep maatschappelijk en economische achtergeblevenen die weinig kunnen en zullen doen om het tij te keren. Het ontbreekt ze aan kennis, vaardigheid, discipline en kapitaal; wat rest is de middenklasse en de intellectuele en politieke elite. Velen van hen zijn sceptisch of zelfs dwars.
Ook op Curacao zoeken politieke leiders naarstig naar wat de samenleving scheidt, niet wat het verenigt. Verdeel, haat en heers is het uitgangspunt van velen. Racisme en Zuidamerikaans fascisme hebben weer vrij spel. Wat verwoest en vernielt kan worden heeft voorrang boven wat gebouwd kan worden.
Messias Obama krijgt pas echt een kans, wanneer we gevolg geven aan zijn oproep om te verenigen, over onze eigen kleinzieligheden heen te stappen, het verleden te laten voor wat het is, en samen, onverdeeld, hard te werken aan onze samelevinge en de toekomst van onze kinderen.