door Jacob Gelt Dekker
US $ 631 of Euro 472, voor een retour vlucht Amsterdam-Curacao blijkt te duur. Geen van de vluchten zijn volgeboekt! Martinair heeft zelfs enkele vluchten moeten annuleren.
Toeristische bestemmingen kunnen niet overleven als ze geheel of gedeeltelijk leeg staan; ze moeten een constant aanbod hebben van reizigers. Als het marktmechanisme van vraag en aanbod onvoldoende werkt en inkomens van hele samenlevingen wankelen, moet de overheid bijspringen. Dat is nu het geval.
Helaas staan overheden, Den Haag noch Willemstad, niet bekend om hun voortvarendheid. Ze sukkelen veelal achter de feiten aan en dempen putten nadat het kalf verdronken is. De Nederlandse luchtvaart en vakantiebestemmingen zoals de Nederlandse Antillen, zijn dan ook aan hun treurige lot overgelaten.
Politici ter verantwoording roepen via het parlement werkt bijna nooit.Het niveau van de volksvertegenwoordigers is te laag en bovendien lijken de dames en heren altijd uit op korte termijn voordeeltjes voor hun eigen zak en gehoor. Politieke leiders blinken uit in lafhartigheid. Democratie blijkt een illusie te zijn, vooral in een periode van malaise.
Minister van Financien Wouter Bos kocht in het najaar van 2008 met veel overheidsgeld ABN-AMRO en gaf ze nog eens een flinke injectie om kredietverstrekking en bedrijvigheid weer op gang te helpen. De financieel injectie mislukte geheel. Het werd een compleet rondje waarbij de centjes in de oude sok onder het matras gingen of op een spaarrekening belanden en vervolgens weer werden belegd in Staatsobligaties die nota bene werden uitgegeven om de banken handelsgeld te verstrekken.
Investeren in het bedrijfsleven vinden de banken, met de tot bankier gepromoveerde politici voorop, te riskant.
De banken leiden nu verlies maar hebben wel weer zeer soliede balansen. Het bedrijfsleven kan zonder krediet niet meer functioneren en gaan nu stuk voor stuk op de fles. De huizenmarkt voor particulieren ligt plat en de bouwwereld staat op een laag pitje.
Deze cirkel doorbreken is makkelijk blijkt uit het verleden. De overheid moet rechtstreeks geld pompen in productie en consumptie. Laat de overheid de tickets van Amsterdam naar Curacao geheel of gedeeltelijk betalen. Dan komt de zaak weer op gang en dat is uiteindelijk veel goedkoper dan de totaal tot stilstand gekomen economie weer op te starten. Bovendien kunnen burgers dan ook eens eindelijk aan de lijve ondervinden wat een snoepreisje, iets waarmee alle politici zo innig vertrouwd zijn.
US $ 631 of Euro 472, voor een retour vlucht Amsterdam-Curacao blijkt te duur. Geen van de vluchten zijn volgeboekt! Martinair heeft zelfs enkele vluchten moeten annuleren.Toeristische bestemmingen kunnen niet overleven als ze geheel of gedeeltelijk leeg staan; ze moeten een constant aanbod hebben van reizigers. Als het marktmechanisme van vraag en aanbod onvoldoende werkt en inkomens van hele samenlevingen wankelen, moet de overheid bijspringen. Dat is nu het geval.
Helaas staan overheden, Den Haag noch Willemstad, niet bekend om hun voortvarendheid. Ze sukkelen veelal achter de feiten aan en dempen putten nadat het kalf verdronken is. De Nederlandse luchtvaart en vakantiebestemmingen zoals de Nederlandse Antillen, zijn dan ook aan hun treurige lot overgelaten.
Politici ter verantwoording roepen via het parlement werkt bijna nooit.Het niveau van de volksvertegenwoordigers is te laag en bovendien lijken de dames en heren altijd uit op korte termijn voordeeltjes voor hun eigen zak en gehoor. Politieke leiders blinken uit in lafhartigheid. Democratie blijkt een illusie te zijn, vooral in een periode van malaise.
Minister van Financien Wouter Bos kocht in het najaar van 2008 met veel overheidsgeld ABN-AMRO en gaf ze nog eens een flinke injectie om kredietverstrekking en bedrijvigheid weer op gang te helpen. De financieel injectie mislukte geheel. Het werd een compleet rondje waarbij de centjes in de oude sok onder het matras gingen of op een spaarrekening belanden en vervolgens weer werden belegd in Staatsobligaties die nota bene werden uitgegeven om de banken handelsgeld te verstrekken.
Investeren in het bedrijfsleven vinden de banken, met de tot bankier gepromoveerde politici voorop, te riskant.
De banken leiden nu verlies maar hebben wel weer zeer soliede balansen. Het bedrijfsleven kan zonder krediet niet meer functioneren en gaan nu stuk voor stuk op de fles. De huizenmarkt voor particulieren ligt plat en de bouwwereld staat op een laag pitje.
Deze cirkel doorbreken is makkelijk blijkt uit het verleden. De overheid moet rechtstreeks geld pompen in productie en consumptie. Laat de overheid de tickets van Amsterdam naar Curacao geheel of gedeeltelijk betalen. Dan komt de zaak weer op gang en dat is uiteindelijk veel goedkoper dan de totaal tot stilstand gekomen economie weer op te starten. Bovendien kunnen burgers dan ook eens eindelijk aan de lijve ondervinden wat een snoepreisje, iets waarmee alle politici zo innig vertrouwd zijn.