Veel lora’s zijn daarom uit het noorden van het eiland naar de bebouwde omgeving getrokken om voedsel te zoeken in de omgeving van woonwijken. Sinds 2002 worden de lora’s op Bonaire actief beschermd. Er is zelfs een aparte stichting in het leven geroepen, Fundashon Salba Nos Lora (stichting Zegen Onze Lora), die elk jaar een voorlichtingscampagne over de beschermde lora geven en de dieren in de natuur ringen.
Hoewel veel Bonairianen trots zijn op de natuur en op de lora, zijn ze niet allemaal blij met de toename van de zeldzame papagaai. Lora’s maken geen verschil tussen inheemse vruchtdragende bomen in de natuur en aangeplante fruitbomen in kunuku’s (wild) of tuinen.
Er zijn nog meer beschermde en of exotische dieren op de Antillen, die de moeite van het vermelden waard zijn. Zo kennen we de Curaçaouse zweepslang, een kleine wurgslang, die ik geregeld in mijn tuin vindt. Als je hem oppakt, wringt hij zich om je hand en pols en heb je echt enige kracht nodig om jezelf los te maken. Ook verschillende haaisoorten zijn beschermd in onze wateren. Maar door de overbevissing zie je ze niet veel meer. Enige tijd geleden zorgde een hamerhaai nog voor opschudding, maar volgens kenners zijn er geen gevaarlijke dieren op ons eiland. Met uitzondering van de bij. Deze komt veel bij de kust voor en jaarlijks vallen er een aantal dodelijke slachtoffers. Advies van Carmabi, onze lokale natuurbeschermings- en onderzoeksorganisatie: ren, ren en nog eens ren. Bijen zullen niet verder dan 200 meter uitzwermen van hun nest.....