Vandaag is het precies een jaar geleden dat vlak voor de kust van Bonaire een klein vliegtuigje van DiviDivi-air neerstortte in zee, bij een noodlanding. En precies een jaar na dato zijn er nog veel vragen onbeantwoord en tast men nog steeds in het duister wat de exacte toedracht is van het ongeluk.Op 22 oktober vorig jaar leek er weinig aan de hand toen tussen Curaçao en Bonaire, ter hoogte van klein Curaçao de rechtermotor uitviel. Vlak na het ongeluk constateerde betrokkenen en ook de media dat de omgekomen piloot, Rober Mansell, een held was. Hij had het toestel zodanig op het water gezet, dat alle 9 passagiers de crash overleefd hadden.
Toch is het nog steeds niet duidelijk waarom de motor uitviel. Van interne bronnen is direct na het ongeluk vernomen dat deze motor net uit de revisie was en nog maar 73 vlieguren op de teller had. Hoe kan deze motor zijn uitgevallen?
Een andere vraag die gesteld werd, is waarom de piloot koos om door te vliegen naar Bonaire? Iedereen weet dat omdraaien bij klein-Curaçao, en terugvliegen verreweg het kortste is. Het kan niet anders dan dat Robert moet hebben gedacht dat Bonaire te halen was. Doorvliegen op één motor is in principe ook mogelijk. Maar was die inschatting van de piloot juist? Was de lading bijvoorbeeld niet te zwaar, zodat het vliegtuig uiteindelijk te snel hoogte verloor en Flamingo-airport op Bonaire nooit heeft kunnen bereiken? Of klopt het gerucht als zou de piloot net terug van vakantie te snel achter de stuurknuppel zijn gekropen?
Hoe het ook zij: Pieter van Vollenhoven van de Onderzoeksraad voor Veiligheid zal uitsluitsel moeten geven.
Dat dit ongeluk nog tot de verbeelding spreekt en de mensen vandaag nog bezighoudt, komt bovenal, omdat – zoals de slachtoffers zelfzeggen, zij een hoofdstuk willen afsluiten. Een aantal van hen heeft nog dagelijks last van het ongeluk en zij hopen dat antwoorden op hun vragen door de Onderzoeksraad hen uiteindelijk rust zal geven.
Sulay Reval in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (7'57")