De moeder in kwestie had asiel aangevraagd, maar wettelijk is zij verplicht de beschikking daarover in het buitenland af te wachten. Dat deed ze niet en dus viel de vreemdelingendienst haar huis binnen.
Jammer voor de sterke arm, maar moeders was niet thuis. “Geen probleem,” moeten de slimme dienders hebben gedacht, “dan nemen we toch gewoon de kinderen mee en als we ze maar lang genoeg vastzetten op het bureau, dan komt mama zich vanzelf wel melden.....”
Toen dit bericht via de Orde van Advocaten uitlekte naar de media, haastte de politie zich om te melden dat de kinderen waren meegenomen, omdat er zichtbaar sprake was van verwaarlozing: “de kinderen van 11 en 14 waren alleen thuis zonder ouderlijk gezag!”
Die vlieger ging natuurlijk niet op, want als je in het belang van een kind zou werken had je ze bij binnenkomst op het politiebureau natuurlijk aangekleed, gewassen, ontbijt gegeven en de school ingelicht. Niets van dit alles: de kinderen werden bevolen op een houten bank te gaan zitten, waar ze tien uur later werden ‘bevrijd’ na interventie van de Orde.
En omdat de politie niet wil toegeven dat ze fout zat, is de minister van Justitie gevraagd om een diepgaand onderzoek te doen. De minister wil nog niet reageren.
Patricia Cronie in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'31")