Curaçao heeft te maken met een reeks stakingen en als je de berichten mag geloven, dan lag heel Curaçao begin van deze week plat: buschauffeurs, politie-agenten en postbezorgers zijn het getreuzel van de overheid zat en trekken tegelijk, maar niet gezamenlijk aan de bel.
Dat laatste is van belang om te melden, omdat anders zou kunnen worden geconcludeerd dat iedereen de overheid een hak wil zetten, en dat is absoluut niet het geval.
Ontevreden
Zowel de de buschauffeurs als de medewerkers van het nationale postbedrijf legden het werk maandag neer, omdat ze ontevreden zijn over de cao-voorstellen van de overheid.
De politievakbonden dreigen woensdag met een staking omdat ze de minister van Justitie verwijten niet duidelijk te zijn wat precies de rechtspositie is van politieambtenaren. En dat heeft te maken met het feit dat toen de Antillen opgeheven werden, bepaalde wetgevingstrajecten niet af waren en dus ook niet zijn meegenomen naar het nieuwe land curacao. De bonden willen dat de minister daar nu haast mee maakt.
Deze minister - uit de partij van Helmin Wiels - laat zijn hoofd niet op hol brengen. Wilsoe heet hij. Deze man stelt dat het tijd wordt dat de juridische adviseurs van de vakbonden eens met zijn juristen om de tafel gaan, zodat de vakbondsjuristen begrijpen hoe de vork in de steel zit. En dat gaat hij doen in een brief. Vandaag.
Beloningsstructuur
Vorige week woensdag en donderdag staakten de huisartsen, medisch specialisten en fysiotherapeuten uit onvrede over een nieuwe vergoedingsstructuur die de regering heeft aangenomen. Inmiddels is een dialoog met de minister van Volksgezondheid gestart en zijn de medici weer aan het werk. Vrijdag zal er opnieuw vergaderd worden, maar de dreiging van acties is nog niet uit de lucht.
In het kort komt het er op neer dat de regering de beroepsgroep anders wil belonen, en dat wil ze natuurlijk doen om geld te besparen. De beroepsgroep ziet haar inkomen in gevaar komen en protesteert.
Serieuze test
Hoewel er geen sprake is van een gzamenlijke onvrede, zijn deze stakingen wel de eerste serieuze tests voor de nieuwe regering van Gerrit Schotte. Zijn regering komt voort uit de arbeiderspartijen en dat schept wellicht verwachtingen bij de vakbonden.
De teleurstelling zal dan ook omgekeerd evenredig hoog zijn als blijkt dat ook deze regering de tering naar de nering zal moeten zetten om de overheidsuitgaven te kunnen beteugelen.
Impact op de samenleving
Tot nu toe hebben de stakingen nauwelijks tot maatschappelijke problemen geleid. Ons openbaar vervoer is georganiseerd rondom de kleine bestelbusjes en niet de grote autobussen, die maandag staakten. Het zijn alleen de mensen met het laagste inkomen die gisteren verplicht waren om iets meer geld uit te geven. De post, ja: je brief een dag langer onderweg is al heel gebruikelijk als ze niet staken. Dus veel problemen zijn daarvan vooralsnog niet te verwachten.
Mocht de politie of de medici toch verder gaan met staken, dan zal dat wel impact hebben op de samenleving, maar zover is het nog niet. En wellicht zal het ook niet zover komen: men is weer volop in gesprek, heeft de tanden even laten zien en daarmee ook de actiebereidheid aangetoont.
Nu maar gewoon weer aan tafel en door met praten.
Antillencorrespondent Dick Drayer (6'38")
Dat laatste is van belang om te melden, omdat anders zou kunnen worden geconcludeerd dat iedereen de overheid een hak wil zetten, en dat is absoluut niet het geval.
Ontevreden
Zowel de de buschauffeurs als de medewerkers van het nationale postbedrijf legden het werk maandag neer, omdat ze ontevreden zijn over de cao-voorstellen van de overheid.
De politievakbonden dreigen woensdag met een staking omdat ze de minister van Justitie verwijten niet duidelijk te zijn wat precies de rechtspositie is van politieambtenaren. En dat heeft te maken met het feit dat toen de Antillen opgeheven werden, bepaalde wetgevingstrajecten niet af waren en dus ook niet zijn meegenomen naar het nieuwe land curacao. De bonden willen dat de minister daar nu haast mee maakt.
Deze minister - uit de partij van Helmin Wiels - laat zijn hoofd niet op hol brengen. Wilsoe heet hij. Deze man stelt dat het tijd wordt dat de juridische adviseurs van de vakbonden eens met zijn juristen om de tafel gaan, zodat de vakbondsjuristen begrijpen hoe de vork in de steel zit. En dat gaat hij doen in een brief. Vandaag.
Beloningsstructuur
Vorige week woensdag en donderdag staakten de huisartsen, medisch specialisten en fysiotherapeuten uit onvrede over een nieuwe vergoedingsstructuur die de regering heeft aangenomen. Inmiddels is een dialoog met de minister van Volksgezondheid gestart en zijn de medici weer aan het werk. Vrijdag zal er opnieuw vergaderd worden, maar de dreiging van acties is nog niet uit de lucht.
In het kort komt het er op neer dat de regering de beroepsgroep anders wil belonen, en dat wil ze natuurlijk doen om geld te besparen. De beroepsgroep ziet haar inkomen in gevaar komen en protesteert.
Serieuze test
Hoewel er geen sprake is van een gzamenlijke onvrede, zijn deze stakingen wel de eerste serieuze tests voor de nieuwe regering van Gerrit Schotte. Zijn regering komt voort uit de arbeiderspartijen en dat schept wellicht verwachtingen bij de vakbonden.
De teleurstelling zal dan ook omgekeerd evenredig hoog zijn als blijkt dat ook deze regering de tering naar de nering zal moeten zetten om de overheidsuitgaven te kunnen beteugelen.
Impact op de samenleving
Tot nu toe hebben de stakingen nauwelijks tot maatschappelijke problemen geleid. Ons openbaar vervoer is georganiseerd rondom de kleine bestelbusjes en niet de grote autobussen, die maandag staakten. Het zijn alleen de mensen met het laagste inkomen die gisteren verplicht waren om iets meer geld uit te geven. De post, ja: je brief een dag langer onderweg is al heel gebruikelijk als ze niet staken. Dus veel problemen zijn daarvan vooralsnog niet te verwachten.
Mocht de politie of de medici toch verder gaan met staken, dan zal dat wel impact hebben op de samenleving, maar zover is het nog niet. En wellicht zal het ook niet zover komen: men is weer volop in gesprek, heeft de tanden even laten zien en daarmee ook de actiebereidheid aangetoont.
Nu maar gewoon weer aan tafel en door met praten.
Antillencorrespondent Dick Drayer (6'38")