Blaffende honden bijten niet

Nederland en Curaçao ruziën weer eens en zo langzamerhand moet de moed je in schoenen zinken. 'Doe eens even normaal' denkt u wellicht en velen denken dat met u. Maar..., er gloort licht aan het einde van de tunnel! Het spreekwoord 'blaffende honden bijten niet' is nog nooit zo goed van toepassing geweest op de relatie tussen beide landen in het koninkrijk als in de ruzie die eind vorige week begon.

Als u het nieuws aandachtig volgt, dan weet u dat alleen de Tweede Kamer hoog en laag kan schreeuwen. Corruptie, vriendjespolitiek, raffinaderij. Bedenkt het maar en de Nederlandse volksvertegenwoordigers vinden dat het hoog tijd is om in te grijpen.

De roep daartoe is nog nooit zo stevig en nog nooit zo hard geweest als na het verkrijgen van de autonome status op 10-10-'10. Je zou bijna denken dat mocht Curaçao ooit echt onafhankelijk worden, de Tweede Kamer haar Binnenhof naar Fortí gaat verhuizen......

Credo
De regering van Nederland daarentegen is nog nooit betrapt op stoere taal, zorgvuldige analyse en kortdadig optreden. Hoe harder de Kamer schreeuwt, hoe luider het credo 'dit is een autonome aangelegenheid' in onze oren klinkt.

Liesbeth Spies, de nieuwbakken opvolger van de oudbakken Piet Hein Donner mag dan in haar maidendays de Kamer terwille zijn, ook zij zal snel terugkeren op haar schreden en het credo van haar voorganger oppoetsen en naast haar reiswekkertje opbergen als ze naar de Antillen komt.

Geopolitiek
De drie belangrijke, geopolitieke actoren: Nederland, Venezuela en de Verenigde Staten gebruiken Curaçao als wisselgeld voor hun onderlinge relaties. De stabiliteit in de Benedenwindse regio is verzekerd en verankerd in de aanwezigheid van de stinkende en alle milieuwetovertredende Isla raffinaderij.

Zolang die roestbak open blijft, zijn zowel Venezuela (we kunnen onze Maracaibocrude toch raffineren), als de Verenigde Staten (we kunnen onze coke toch gecontroleerd doorvoeren) als Nederland (we kunnen het daar aanwezige gas toch exploiteren) happy bij de handhaving van de status quo.

En de prijs is - verbazingwekkend - laag: een paar honderd miljoen euro staatssteun en wat moddergooiende en dus ongevaarlijk naieve bestuurders en politici. Die heel hard roepen voor de eigen bühne, in de wetenschap dat - op wat PVV-ers na - in Nederland daar niemand naar luistert. Ook Den Haag niet.

Sluiting
Sluiting van de bijna 100 jaar oude raffinaderij zou al dat wisselgeld in één slag in - hoe toepasselijk - rook doen opgaan. Hoe gek het ook klinkt, de raffinaderij zorgt voor stabiliteit. Sluiting zou desastreus zijn voor de Nederlandse belangen. Laat de honden maar blaffen, bijten doen ze toch niet........

Funda Müjde in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (3'57")

Foto Bea Moedt/RNW