Jaarlijks publiceert het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken een lijst van landen waar witwassen van criminele gelden relatief makkelijk gaat. Dat heten dan ‘aandachtsgebieden’. In 2011 ging dat op Sint Maarten en Curacao nog makkelijker dan voorheen en gisteren werd bekend dat de eilanden in de Cariben nu in de categorie "Primair aandachtsgebied" zitten, dat is de hoogste categorie.
Nederland stond al in die categorie, net als Amerika zelf overigens.
Curaçao kan op die lijst staan omdat Caribische eilanden ingekapseld liggen tussen de producerende drugslanden, zoals Colombia en Venezuela en de consumerende drugslanden in Noord-Amerika en Europa. Een opvallende oorzaak die de Amerikanen noemen is dat men constateert dat de politie van Curaçao niet goed functioneert. ‘Lack of leadership’, gebrek aan leiding wordt dat genoemd. Maar ook corruptie binnen het politieapparaat wordt als probleem ervaren.
Dat Sint Maarten op de lijst van de Amerikanen voorkomt, kan onmogelijk een verrassing zijn. Afgelopen januari publiceerde de KLPD (de Koninklijke Landelijke Politiedienst in Nederland) al dat het land een schreeuwend tekort heeft aan opsporingsambtenaren en goed gekwalificeerd personeel. Achter de feiten aanlopen, werd er door de KLPD gezegd. En ook de Amerikanen concluderen dat het eiland overspoeld wordt door criminaliteit en ontbeert het de politie aan training en personeel om zware misdaden te onderzoeken".
Sint Maarten is sinds kort autonoom. En dat is een belangrijke factor in dit verhaal. Toen Sint Maarten autonoom werd, trokken alle overheidsdiensten van de Antillen namelijk de stekker uit Sint Maarten en moesten de overheidsdiensten het land van scratch opgebouwd worden.
Zo bestond de doaune uit achttien mensen, waarvan vijf Curaçaoenaars en vier Nederlanders. Die vertrokken allemaal na de autonomie. Negen douaniers bleven over op een eiland dat soms 30,000 cruistoeristen per dag verwerkt en waar gemiddeld per jaar 30,000 containers door de haven gaan.
De hoofdofficier van justitie op Sint Maarten, Hans Mos kon gister nog niet reageren, omdat hij het Amerikaanse rapport nog niet kende. Maar het probleem met sint maarten is niet nieuw. Er zijn verbeterplannen ingezet om meer personeel te trekken, maar of dat voldoende is om van de zwarte lijst af te komen, is twijfelachtig.
Voor Curaçao is dat nog onduidelijker, want het rapport noemt expliciet het onderzoek van Rosenmöller om aan te geven dat integriteit van bestuur als een onzekere factor op Curacao wordt opgevat.
Presentator Fouad Sidali in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (3'38")
Curaçao kan op die lijst staan omdat Caribische eilanden ingekapseld liggen tussen de producerende drugslanden, zoals Colombia en Venezuela en de consumerende drugslanden in Noord-Amerika en Europa. Een opvallende oorzaak die de Amerikanen noemen is dat men constateert dat de politie van Curaçao niet goed functioneert. ‘Lack of leadership’, gebrek aan leiding wordt dat genoemd. Maar ook corruptie binnen het politieapparaat wordt als probleem ervaren.
Dat Sint Maarten op de lijst van de Amerikanen voorkomt, kan onmogelijk een verrassing zijn. Afgelopen januari publiceerde de KLPD (de Koninklijke Landelijke Politiedienst in Nederland) al dat het land een schreeuwend tekort heeft aan opsporingsambtenaren en goed gekwalificeerd personeel. Achter de feiten aanlopen, werd er door de KLPD gezegd. En ook de Amerikanen concluderen dat het eiland overspoeld wordt door criminaliteit en ontbeert het de politie aan training en personeel om zware misdaden te onderzoeken".
Sint Maarten is sinds kort autonoom. En dat is een belangrijke factor in dit verhaal. Toen Sint Maarten autonoom werd, trokken alle overheidsdiensten van de Antillen namelijk de stekker uit Sint Maarten en moesten de overheidsdiensten het land van scratch opgebouwd worden.
Zo bestond de doaune uit achttien mensen, waarvan vijf Curaçaoenaars en vier Nederlanders. Die vertrokken allemaal na de autonomie. Negen douaniers bleven over op een eiland dat soms 30,000 cruistoeristen per dag verwerkt en waar gemiddeld per jaar 30,000 containers door de haven gaan.
De hoofdofficier van justitie op Sint Maarten, Hans Mos kon gister nog niet reageren, omdat hij het Amerikaanse rapport nog niet kende. Maar het probleem met sint maarten is niet nieuw. Er zijn verbeterplannen ingezet om meer personeel te trekken, maar of dat voldoende is om van de zwarte lijst af te komen, is twijfelachtig.
Voor Curaçao is dat nog onduidelijker, want het rapport noemt expliciet het onderzoek van Rosenmöller om aan te geven dat integriteit van bestuur als een onzekere factor op Curacao wordt opgevat.
Presentator Fouad Sidali in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (3'38")