WILLEMSTAD - In de laatste vergaderweek van de Curaçaose Staten is eindelijk tijd ingeruimd voor de 'kwestie Wiels'. En dan gaat het niet om de vermoorde politicus Helmin Wiels, maar om zijn springlevende jongere zusje: Marvelyne Wiels. Op de begrafenis van broerlief stak zij haar vuist omhoog voor erfgenaam Ivar Asjes, die haar rijkelijke beloonde met een voorlopige kroon op het hoofd van een florissante carrière: ze werd gevolmachtigd minister in Den Haag.Die florissante carrière blijkt iets minder kleurrijk dan gedacht. Een klein beetje snuffelen in de achtergrond van deze flamboyante dame wijst uit dat ze businesskaartjes liet drukken met iets te hoge aspiraties. Zo was zij adviseur van de Raad van Bestuur van ABNAMRO en was ze hoogstpersoonlijk verantwoordelijk voor de overname van ABNAMRO door Fortis, Royal Bank of Scotland (RBS) en Banco Santander. Een project van 71 miljard euro, dat in de CV van Marvelyne de boeken inging voor 73 miljard euro; niet alleen Rijkman Groenink heeft er dus iets aan verdiend.
Al bij haar aanstelling in Den Haag op 7 juni blijkt hoe voortvarend zij haar opgedane ervaring bij de Bank inzet voor een Curaçaohuis nieuwe stijl. Zowel de drie panden in de residentie als het personeel moeten op de schop. Een lastige opgave, omdat Curaçao door de aanwijzing van de koninkrijksregering niet zoveel speelruimte heeft. Het land mag niet zomaar overheidspersoneel aannemen en vergrotingen of overschrijdingen van budgetten zijn al helemaal niet aan de orde.
Marvelyne is echter de juiste vrouw op de juiste plaats, een ervaringsdeskundige. Want dat moet je haar nageven: niet alleen die 73 miljard is imposant, ook de grote schare van honderden werknemers die zij bij ABNAMRO leidde waren aanmerkelijk meer dan haar baas destijds dacht. Ze mocht daarom stilletjes met een afkoopsom vertrekken om zich op te maken voor het grote werk in Den Haag.
De net uitgevoerde verbouwing van het Curaçaohuis in Den Haag, waarvan het hele jaarbudget is opgesoupeerd door haar voorganger, wordt voor hetzelfde bedrag - een week na haar aantreden al - nog eens dunnetjes overgedaan. De reeds gelegde vloerbedekking, tegeltjes en andere zaken worden met verve weer naar buiten gesleept, waarna vriendjes, vriendinnetjes, partijgenoten en familie met evenveel elan naar binnen worden getrokken. Beide acties worden niet gemeld in Willemstad.
Een omissie die Marvelyne later weer recht moet zetten. Om precies te zijn: een dag nadat een vervelende journalist haar met die even vervelende feiten confronteert; razendsnel gaat er een briefje naar de ministerraad in Willemstad met het verzoek die benoemingen alsnog en met terugwerkende kracht goed te keuren. Die ministerraad stuurt de aanvraag op 6 november door naar Financiën, die inmiddels al vier keer negatief heeft geadviseerd. Niet dat dat wat uitmaakt, de door Marvelyne binnengehaalde vriendenkring zit er nog steeds en ook de verbouwing is nog bezig; afgelopen vrijdag arriveerden de laatste dure meubeltjes voor de werkkamer van Wiels.
Wie denkt dat Asjes vandaag met harde bewijzen komt om Marvelyne's gezicht te redden, heeft het mis. Wie denkt dat Marvelyne opgeofferd wordt eveneens. Nee, de werkelijke verliezer is niet de premier of zijn gevolmachtigde vriendin, maar de regerende partij PAIS. Deze partij heeft zijn vier zetels en daaropvolgende ticket voor regeringsdeelname gekregen van een electoraat dat geen corruptie of vriendjespolitiek meer wil.
Vandaag is de eerste echte integriteitstest voor de club van Alex Rosaria. Asjes heeft in een klein partijtje blufpoker al laten weten wat de prijs voor integere PAIS-politici zal zijn. Het aanspreken van je coalitiepartner op het nemen van volwassen verantwoordelijkheid is dus lastig en anno 2013 nog steeds geen vast onderdeel van de Curaçaose politiek. Broer Helmin durfde het al niet bij Gerrit Schotte, Alex Rosaria hoogstwaarschijnlijk ook niet bij Ivar Asjes.