Norbert George zit in het verdomhoekje. Wie hem kent, snapt wel waarom. De gewezen politicus stelt vaak de goede vragen, is intelligent en durft het aan om controversiele thema's op de agenda te zetten. Niets aan de hand dus. Maar het zit hem nogal eens tegen vanwege de manier waarop hij dat doet. Het is ook om die reden dat hij geen werkplek meer heeft op het ministerie van Sociale Zaken: men is hem daar zat. Hoewel ik er voor zou willen waken om de beste man op te jagen en publiekelijk te schande te zetten (waarom zou je?), draait George zichzelf dieper en dieper in de nesten. Ik heb hem op intellectueel niveau hoog zitten, maar met de dreiging van een rechtzaak tegen de Knipselkrant dreigt hij zichzelf in al zijn ijver voorbij te lopen.
Blog
Als journalist houd je je aan een aantal regels: je tracht zo objectief mogelijk te zijn, je past hoor en wederhoor toe en je controleert je bronnen. Aan die pijlers zijn journalistieke producties ook te toetsen. Nu mogen bloggers wel objectief zijn en kunnen zij zich aan deze regels houden, punt is dat wij als lezer van bloggers al deze zaken helemaal niet (hoeven te) verwachten. Alleen al omdat de meeste blogs vooral meningen verkondigen. Meningen die, zoals bij de Knipselkrant, vaak gebaseerd zijn op actualiteiten, maar blogs zijn veelal columns en zelden nieuwsmakers. En een mening is nu eenmaal niet objectief.
Daarnaast - zo vertrouwde een collega-journalist/blogger mij toe - hebben bloggers vaak de middelen en de ingangen niet om hoor- en wederhoor toe te passen, al zouden ze dat misschien wel willen. De politici van de wereld - ook op Curaçao - maken er nu eenmaal geen gewoonte van om de vragen van elk zelf benoemd nieuwsmedium te beantwoorden.
Rectificeren
In een lijfig rectificatieverzoek tracht specialist Handelsrecht en voormalig sportinstructeur mr. Roy Bottse de Knipselkrant te overtuigen dat die moet rectificeren; er klopt helemaal niets van wat de website over George schrijft. Onbedoeld grappig is dat het SMS-advocatenkantoor haar cliënt niet in verband wil zien gebracht met Francesco Corallo. Terwijl het kantoor deze maffiabaas zelf tot zijn eigen cliëntele mag rekenen. SMS-advocaten stond Corallo bij in een zaak tegen Fundashon Pro Pueblo, toen die de maffiabaas bij zijn naampje noemde.
Wie door de brief heenwandelt kan zich een glimlach niet onderdrukken. Althans ik niet. Want hoe smullend is het dat George in de Tropen zijn tijd (niet) zit te verdrijven? Wie maakt zich druk of George een department HRM aan het opzetten was? Who cares of George al dan niet thuis, al dan niet in de baas zijn tijd en al dan niet in 2011 of in 2013 Trompgate aan het schrijven was?
Studie-opdracht
Wat wel blijft hangen en wat mij ook nieuwsgierig maakt, is de stelling van George dat hij een klokkenluider is; en vanwege het ontdekken van een ernstige misstand bij zijn ministerie op een zijspoor is gezet. Zo ernstig dat wij twee jaar na dato noch van hem, noch van de Algemene Rekenkamer - waar hij de klok luidde - iets gehoord hebben. En dat terwijl de publicatie van zijn 'Trompgate' laat zien dat George de media niet schuwt als het gaat om het publiekelijk melden van ernstige misstanden.
Het zou desondanks heel goed kunnen, hoor, zeg ik erbij. Want de opdracht die George meekreeg van Koeiman, toen die hem verzocht niet meer op kantoor te komen, was om de algehele staat van het ministerie te onderzoeken en te adviseren op het verbeteren van onderdelen daarvan. Een studie-opdracht die ambtenaren standaard krijgen als ze niet meer welkom zijn op het werk, maar ook niet ontslagen kunnen worden. Gezien de rapportage-frequentie die George kreeg opgelegd - vanwege de urgentie van zes maanden eerst naar één keer per jaar later - kan ik me zo voorstellen dat niet iedereen stond te trappelen bij het ministerie om kennis te nemen van de uitkomsten, ook de Algemene Rekenkamer niet.
Waarheid
Ernstiger is dat George over deze zaak een loopje neemt met de waarheid, zowel in de brief als in het interview dat hij onlangs had met Maarten Schakel van DolfijnFM. Daar zegt hij dat hij veldwerk doet in het kader van wijkverbetering. Wie bij zijn ministerie binnenloopt, komt er al snel achter dat niemand iets weet van welke wijkverbeteringproject dan ook en dat je - zo het project al bestaat - dat zeker niet in je eentje gaat 'implementeren, met alles wat daar bij komt kijken'. Nog los van het feit dat George stelt dat-ie dat zonder budget doet en dat bewoners zelf maar voor financiering moeten zorgen. Grapjas.
Norbert George zal op punten gelijk hebben als hij zegt dat de Knipselkrant niet alles kan onderbouwen wat zij stelt. Het salaris van 18.500 gulden per maand hoort wellicht wel bij een SG - die naast de baan staat - maar George is in april 2012 gewoon projectleider D geworden en die verdienen niet meer dan 7000.
Waar het mijns inziens om gaat, is dat deze intelligente man zijn talenten vergooid. Talenten die ik destijds in ieder geval wel kon waarderen. Jammer vind ik dat hij dat eigenlijk wel prima vindt, zoals het interview met Maarten zo overduidelijk aantoont. Als je niet wilt dat je naam en goede eer wordt aangetast, draai er dan niet zo omheen en ga aan het werk, zou ik zeggen.
BTW: dit is geen journalistieke productie, maar een blogstukje. Zie de footer van deze blog. Misschien dat Roy Bottse van SMS-advocaten iets heeft aan deze tip.