28 april 2015
Sofia Saavedra discussieert met een van de buurtbewoners - foto: Dick Drayer
WILLEMSTAD - Het betrekken van bewoners bij de ontwikkeling van de buurt is niet altijd even gemakkelijk. Dat ondervond de studenten van de Technische Faculteit van de University of Curaçao (UoC).
Tijdens de internationale projectweek in samenwerking met studenten van Medellín uit Colombia, Leuven, België en Montreal uit Canada, blijkt niet iedere buurtbewoner op de hoogte te zijn van de plannen.
Eén van de activiteiten in de projectweek is het bouwen van een ontmoetingsplek op het strand van Boca Simon, ten westen van Baoase Resort. Met de bouw van een 'pergola', zoals studenten de constructie noemen, claimt de buurt een stuk strand terug. Onder de noemer 'Kana nos Kosta' willen de bewoners de drie stranden van Ala Kanoa, Boca Simon en Marie Pompoen weer worden verbonden.
Als symbool voor het project is de geit gekozen. "Die staat symbool voor de halsstarrigheid waarmee de buurt zijn doel wil bereiken", zegt Sofia Saavedra van de UoC. "Een geit loopt zijn pad, zonder zich te storen en zonder zich tegen te laten houden." Wie nu langs de kust vaart of via de stranden langs de kust loopt, ziet overal 'graffity'-geiten op de muren geschilderd. Ook zijn er her en der geiten als beeld neergezet.
Met 'Kana nos Kosta' probeert de buurt het strand weer terug te claimen | Foto: Dick Drayer
Graffity
Maar niet iedereen in de buurt blijkt op de hoogte te zijn van de activiteiten van de studenten. Eén van de buurtbewoners klaagt over de 'graffity' op haar muur. Anderen maken zich zorgen over de ontmoetingsplek. "Het is leuk, maar wat voor volk trekt dat aan?”, vraagt een van hen. "Wij houden alles hier schoon als buurt, maar het kost een hoop geld. Dat geef je graag uit voor de buurt, maar niet voor jan-en-alleman."
Maar niet iedereen in de buurt blijkt op de hoogte te zijn van de activiteiten van de studenten. Eén van de buurtbewoners klaagt over de 'graffity' op haar muur. Anderen maken zich zorgen over de ontmoetingsplek. "Het is leuk, maar wat voor volk trekt dat aan?”, vraagt een van hen. "Wij houden alles hier schoon als buurt, maar het kost een hoop geld. Dat geef je graag uit voor de buurt, maar niet voor jan-en-alleman."
Sofia Saavedra erkent dat niet iedere buurtbewoner is bereikt tijdens de projectweek. "Tijdsdruk is daar debet aan. Ook is er nog geen goeie beheerder gevonden. Die hadden we vorig jaar wel en dan zie je dat alles veel sneller gaat. Uiteindelijk hebben we gekozen om toch te beginnen. Wellicht dat het zichtbare resultaat uitnodigt om na te denken over de inrichting van de openbare ruimte."