Het adult resort is te herkennen aan het groene vijgenblad voor de ingang. Het resort doet denken aan een Romeins legerkamp uit de stripverhalen van Asterix en Obelix met hoge muren en een speciale, streng bewaakte entree. Binnen het kamp zijn de legertentjes vervangen door barakken, waar de prostituees hun klanten ontvangen.
Dick Drayer op bezoek in Campo Alegre
(klik hier om te luisteren)
Het bordeel is in 1939 opgericht door de koloniale regering. Dat was nodig omdat er zo vlak voor de Tweede Wereldoorlog tienduizenden Amerikaanse soldaten en Nederlandse mariniers waren gestationeerd op het eiland, die op zoek waren naar vertier. "Overal was prostitutie", vertelt manager Marlon Regales.
De koloniale overheid en de katholieke kerk sloegen daarom de handen ineen. De eerste vanwege het groeiend aantal seksueel overdraagbare ziektes, de laatste vanwege het in hun ogen morele verval. Beide wilden voorkomen dat Curaçaose vrouwen hiervan het slachtoffer werden.
Campo Alegre was de oplossing, een openluchtbordeel buiten de stad. Maar wel op één voorwaarde: Curaçaose vrouwen mogen er niet werken. Het eiland is immers klein en iedereen kent elkaar. De prostituees worden daarom veelal uit Colombia of de Dominicaanse Republiek gehaald.Er is plek voor 120 vrouwen, die een verblijfsvergunning krijgen voor drie maanden. Het zijn zzp'ers. Ze huren ieder hun eigen appartement met eigen voordeur voor omgerekend 50 euro per dag.
Maar echt vrij zijn de dames niet. "'s Avonds moeten ze binnen blijven, het is niet de bedoeling dat vrouwen hier gewend raken. Straks worden ze verliefd en willen ze blijven", zegt Regales. Het resort ontvangt dagelijks 700 tot 1000 klanten.
Vrouwenhandel
Voor de open dag zijn meerdere maatschappelijke organisaties uitgenodigd om voorlichting te geven aan de dames en het publiek. Vooral dat laatste is hard nodig. Campo Alegre wordt vaak in verband gebracht met vrouwenhandel en andere vormen van criminaliteit, zoals witwassen van geld.
Maar volgens Regales is dat niet waar. "De overheid regelt de werkvergunningen van onze vrouwen. En zwart geld, dat was vroeger. Het publiek kan hier zien, dat wij een normaal bordeel zijn."