 |
| Foto: René Bergsma |
Sylvienne is geregeld op inspectie, maar meestal zit ze op kantoor op Groot Davelaar.
Wie Sylvienne daar opzoekt, moet eerst langs de receptie met wachtruimte. Zelf zit ze op eerste verdieping, in een kantoortuin waar de werkplekken gescheiden zijn van elkaar door middel van houten wanden. Wie een collega wil spreken moet opstaan of de telefoon pakken. Voor afspraken met anderen is Sylvienne aangewezen op de vergaderzalen die rondom de kantoortuin te vinden zijn.
Droombaan
‘Ik heb een droombaan, veiligheid is echt mijn ding. Er zijn zowel binnen het bedrijf als in de gemeenschap enorme uitdagingen als het om veiligheid gaat.’ Dat heeft volgens Sylvienne onder meer te maken met ontbrekende wetgeving en een overheid die zich te weinig bemoeit met handhaving op gebieden waar wel wetgeving op van toepassing is.
‘Toen ik twee jaar geleden bij CWM kwam, merkte ik meteen dat dit bedrijf serieus werk maakte van veiligheid. Niet gedwongen door regelgeving, maar vanuit het besef dat het bedrijf verantwoordelijk is voor de negentig mensen in de buitendienst. Die werken vaak op plekken waar het gevaarlijk kan zijn.’
Dat ze terecht is gekomen bij een 'wegenbouwer' had ze zelf nooit gedacht. Sylvienne startte haar loopbaan na het Radulphus College bij Carmabi. Daar was zij gids en ging veel de natuur in. Vaak gaf ze presentaties aan bezoekers. ‘Ook een droombaan’, zegt ze nu. ‘Maar echte groeimogelijkheden waren daar niet en mijn ambities reikten verder dan wat zij mij konden bieden.’
Nederland
Ze vertrok naar Nederland en ging Milieukunde studeren in Deventer. Daar specialiseerde zij zich onder andere in regelgeving en normeringen. Ze deed haar afstudeeropdracht bij een sloopbedrijf in Rijssen. ‘Ver gezocht wellicht, zo’n bedrijf dat gebouwen sloopt, vooral vanwege mijn liefde voor water en natuur; maar hier kon ik mijn ei echt kwijt.’
 |
| Foto: René Bergsma |
Twee jaar werkte Sylvienne bij het sloopbedrijf na haar afstudeeropdracht, tot ze een advertentie zag van CWM. Er werd een kwaliteits- en veiligheidsfunctionaris gezocht. Precies wat ik al twee jaar deed en waar ik goed in was. Bovendien was deze baan op Curaçao. Daar wilde ik sowieso naar terug. Via Skype heb ik gesolliciteerd.’
GoodwillCWM is een dochterbedrijf van Janssen de Jong en zusje van Mijnmaatschappij en Betonindustrie Brievengat. ‘ISO- certificering speelt helemaal niet op Curaçao. De overheid vraagt er niet om. Maar multinationals als de Isla vragen bij aanbesteding van projecten wel om een gecertificeerd kwaliteits- en veiligheidsysteem. Voor die opdrachten ben ik onmisbaar, maar al het andere is eigenlijk goodwill. Veel opdrachtgevers stellen geen eisen aan kwaliteit en veiligheid.’
Sylvienne kan haar werk doen, omdat de wil om te investeren in veiligheid gedragen wordt door het management. Haar aanpak zorgt ervoor dat ook de werknemers van het bedrijf accepteren dat kwaliteit en veiligheid belangrijk zijn. ’Op Curaçao doen we de dingen graag zoals we ze altijd gedaan hebben. Dan hoor je vaak: Er is toch nooit wat gebeurd?
Ik gebruik waargebeurde verhalen om mensen te tonen dat dat niet klopt. Laatst viel er tijdens wegwerkzaamheden een zware machine van een dieplader af. Gelukkig was er alleen maar blikschade. Het was in dertig jaar niet gebeurd, maar ik zei: in de volgende dertig jaar gebeurt het nog een keer en die periode begint morgen. Misschien gebeurt het dus morgen nog een keer en dat moeten we zien te voorkomen.’
 |
| Foto: Dick Drayer |
Veiligheid heeft volgens Sylvienne ook een belangrijke plek in het bedrijf omdat het uiteindelijk iets oplevert. ‘Je ziet dat de aandacht voor veiligheid uiteindelijk leidt tot efficiënter werken. Ik ben bezig met risicobeheersing en dat betaalt zich op lange termijn altijd uit. Ik kwantificeer dat ook voor de directie. Het vermindert langdurig ziekteverzuim en minimaliseert bedrijfsongelukken. De cijfers bewijzen het.’
De werkdag van Sylvienne is gevarieerd. Achter haar bureau op de eerste verdieping van het gebouw op Groot Davelaar ontwikkelt ze kwaliteits- en veiligheidsplannen. Elke week bezoekt ze de verschillende vestigingen, zoals de Asfaltfabriek op Malpais of de Betonfabriek in Brievengat. En is ze onsite te zien op de locaties waar CWM projecten uitvoert.
‘We vervangen op dit moment hoogspanningskabels tussen de Isla en Bullenbaai. Een groot project, dwars door alle woonwijken heen. Dat moet veilig gebeuren. Ik stel daarvoor een plan op. De grote vraag is voor mij: wat kan er mis gaan? Wij gebruiken bijvoorbeeld kabelplattegronden van bedrijven als Aqualectra, UTS en Flow om vergunningen aan te vragen, maar die zijn niet altijd correct. Dus gaan we met een eigen kabeldetector de juiste ligging verifiëren.’
Volgende stap
Sylvienne denkt dat ze over vijf jaar nog steeds bij de wegenbouwer werkt. ‘Er zijn nog genoeg uitdagingen. Niet alleen binnen het bedrijf, maar ook binnen de gemeenschap. Laatst gebeurde er een incident bij Julianadorp. Daar reed een auto – ondanks onze veiligheidsmaatregelen - toch door de tonnen heen en schoof een kabelgoot in, waar twee van onze jongens werkten. We hadden alle maatregelen genomen, maar blijkbaar was dat toch niet genoeg. Veiligheidsvoorlichting naar de bevolking toe is dan een volgende stap. Dat vind ik interessant.erkplek van...
Sylvienne Martina, kwaliteits- en veiligheidsfunctionaris CWM
-0-0-0-0-0-
