 |
| Eduard Braam | foto: Dick Drayer |
De zaak kwam aan het rollen, nadat arts Braam, die ook parlementslid is voor de PAR, tijdens de formatieonderhandelingen uit zijn partij stapte omdat hem geen ministerspost werd aangeboden. Yves Cooper besloot daarop de veroordeling te publiceren op basis van een gesprek dat hij zou hebben gehad met Braam zelf.
Wel veroordeeld
Daarop stelde het parlementslid tegenover het Antilliaans Dagblad dat er in 1999 een zaak was waarin sprake was van schadevergoeding, maar deze persoon zou géén patiënt(e) van hem zijn (geweest). Meer wilde hij er niet over zeggen. Braam ontkende in alle toonaarden dat er een minderjarige patiënt(e) was betrokken. "Ik ben nooit veroordeeld en heb ook nooit vastgezeten”, zei de arts.
Dat laatste klopt vermoedelijk, maar dat eerste is aantoonbaar te weerleggen middels bijgevoegd vonnis. Het Gerechtshof in Amsterdam heeft Braam in 2002 in Hoger Beroep veroordeeld voor ontucht die hij pleegde in zijn hoedanigheid als arts met een patiënt die aan zijn hulp en/of zorg was toevertrouwd. Maar de hoger beroepsrechter bepaalde ook dat er geen straf of maatregel zou worden opgelegd.
Drie klachten
Braam ging tegen dit vonnis in cassatie bij de Hoge Raad. De zitting daarvan was op 24 juni 2003. Hij bracht drie klachten naar voren. Braam was van mening dat het OM niet ontvankelijk zou moeten zijn, omdat die bewijs had vernietigd. Daarmee zou inbreuk zijn gemaakt op de beginselen van de goede rechtsorde. Het tweede punt dat Braam voor de Hoge Raad bracht was dat hij ten tijde van 'het ontucht' geen arts was en dat de ontucht volgens Braam niet bewezen kon worden.
Met alle drie de punten maakte de Hoge Raad korte metten.Uit het vonnis bleek dat hij al sinds 1994 huisarts was van betreffende patiënte op Curaçao. De vrouw was in 2000 naar Nederland vertrokken. Daar zocht Braam haar in april op. Volgens de rechter deed het er niet toe of zij formeel zijn patiënte niet meer was, de relatie was vanuit die hoek begonnen en werd op die manier ook voortgezet. Braam bracht zelfs pillen mee, die in Nederland niet te krijgen waren. Bovendien zei de vrouw dat de relatie nog steeds gebaseerd was op die van arts en patiënt. Braam dacht daar anders over en had sex met haar op een hotelkamer. Tegen de zin van de patiënte.
De Hoge Raad zag daarom geen aanleiding om het vonnis in Hoger Beroep te verwerpen. Braam kreeg geen straf, maar was wel schuldig.
0-0-0-0
Download het Arrest van de Hoge Raad
Download Conclusie Hoge Raad