Eenakter van Gerrit Schotte is voorbedachte rade

De revolutionaire voorhoede van het Curaçaose volk zat vandaag weer op de eerste rij. Er viel weer iets te rellen. De voorgeschotelde eenakter werd vandaag uitermate geraffineerd geregisseerd door voormalig premier Gerrit Schotte, bijgestaan door zijn inmiddels trouwe assistent Amparo Dos Santos.

Wie de beelden en commentaren vandaag analyseert, ontdekt de leidende hand van de MFK-fractievoorzitter heel snel. Zijn partijgenoten waren geïnstrueerd en een select gezelschap van zijn vriendjes zat op de publieke tribune om met verbaal geweld de Statenvergadering verder te ontregelen.

Radio 1 presentator Jurgen van den Berg in gesprek met NOS correspondent Dick Drayer

Kwaadschiks
Zijn vaste partners-in-crime, Eldon 'Peppie' Sulvaran en Chester Peterson hebben met hun advocatenkantoor en hun lidmaatschap van Kòrsou Fuerte i Outonomo (KFO) ampel ervaring om een samenleving op z'n kop te zetten. 'Als het niet goedschiks kan, dan kwaadschiks', om de woorden van Peppie zelf maar eens te gebruiken.

Centrale boodschap van Schotte aan de samenleving is, dat er een zittende elite is, die ondemocratisch en corrupt is en er voor zorgt dat hij er níet zit. Veel mensen maken de kardinale fout te denken dat je campagne voert vóór de verkiezingen. Gerrit Schotte heeft van zijn oude makker Helmin Wiels geleerd dat je nieuwe verkiezingscampagne juist begint op de dag dat je de laatste verkiezingen 'verliest'.

Ontregeld
Vanochtend was goed te zien - via de smartphone van Omayra Leeflang - hoe deze vergadering ontregeld werd door Schotte. Hij en zijn partijgenoten tekenden voor het quorum om verzekerd te zijn van doorgang van het Statendebat. Door tijdens de behandeling van de geloofsbrievencommissie partijgenoten weg te laten lopen uit de vergadering, wist Schotte dat er geen quorum meer was. Hij riep om die reden luidkeels: 'rollcall', een vraag om hertelling van het quorum.


Davelaar trok zich er niets van aan. En waarom zou hij? Een hertelling van het quorum vraag je aan bij een besluit en dat is in geval van de geloofsbrieven niet aan de orde. Maar de strategie werkte. Want door de snelle handeling van Davelaar en het niet ingaan op een onterecht verzoek om hertelling kon Schotte buiten vertellen dat er een besluit was genomen door de Statenvoorzitter zonder het vereiste quorum, en dus een illegaal besluit.

Jammer voor de gewezen premier is alleen dat er geen besluit nodig is in dit geval. Stel je voor dat het parlement zelf besluit of een democratische gekozen vertegenwoordiger wel of niet zitting mag nemen in het parlement. Dat is en blijft des kiezer.

Maar wie maalt er om de exacte uitleg van het Reglement van Orde en een democratisch bewustzijn? Schotte weet dat de eerste klap in het debat op straat een daalder waard is.

Boodschap
Onder die premisse kon hij op zijn boodschap glans geven: de zittende elite is corrupt en ondemocratisch en zorgt ervoor dat hij niet op het pluche kan zitten. En dat is niet eerlijk.

Of de boodschap waar is of niet, is minder interessant. De exposure door de media, die verder geen enkele duiding geeft, is immers gratis zendtijd voor politieke partijen. Voor Schotte en zijn MFK in dit geval.