 |
| minister van Financiën Xiomara Ruiz-Maduro van Aruba |
Net als ik, hebben velen in de afgelopen twee weken hun pen leeg geschreven over
de regering van Aruba, de Staten van Aruba, het College financieel toezicht voor Aruba (CAft), het ministerie van Binnenlandse Zaken en de Rijksministerraad.
De een zei: de messen zijn geslepen, de andere dat de regering van Aruba alle Haagse spelers met de broek op de knieën heeft laat staan. Weer anderen stellen dat de MEP een mep heeft gegeven en wel in het
gezicht van collegeleden Raymond Gradus en Henk Kamp en de goedgelovige
beleidsadviseurs van het Cft-secretariaat.
Je kan tegelijkertijd ook stellen dat de premier Evelyn
Wever-Croes en de minister van Financiën Xiomara Ruiz-Maduro van Aruba een dolk in de rug
hebben gestoken van staatssecretaris Raymond Knops en zijn college Wopke Hoekstra op Financiën.
Het zijn
immers deze vier bewindslieden die hun naam en handtekening hebben verbonden
aan het protocol Aruba-Nederland 2019-2021. Nota bene is de ondertiteling van
dit akkoord: “Inkadering van het pad richting solide, transparante en houdbare
overheidsfinanciën van Aruba”.
Lef of puberale hoogmoed
Dat het deze zelfde Xiomara is, die een pittige reactie
heeft geschreven aan het CAft, toont wel aan dat ze lef heeft. Of is het puberale hoogmoed?
Laat ik daar even stil bij staan
Ruiz-Maduro schrijft dat het CAft roept dat zij zich
niet houdt aan de Comptabiliteitsverordeningen, zonder dat het CAft de
desbetreffende bepalingen benoemt. An sich heeft ze gelijk. Het is immers standaard dat het CAft algemene zaken benoemt zonder de vinger op de gevoelige plek te leggen. Een
beetje klok en klepel verhaal.
Laat me dan in dit specifieke geval voor een keertje zowel het
CAft als de Minister van Financiën helpen met een drietal willekeurige
voorbeelden uit de Comptabiliteitsverordening.
Als ik meer specifieke voorbeelden en verwijzingen naar de
Comptabiliteitsverordening moet noemen, kom ik met alle plezier op uitnodiging
de Comptabiliteitsverordening voorlezen op Aruba.
In artikel 2 en artikel 3 van deze verordening is
opgenomen dat de minister van Financiën een ontwerp voor een landsverordening
tot vaststelling van de begroting van een ministerie voor een dienstjaar
vergezeld doet gaan van een memorie van toelichting.
Die bevat een uiteenzetting van het door de betrokken minister te voeren beleid en - wat de vaststelling
van de kosten en investeringen en de middelen betreft - nauwkeurig en volledig
de gronden en gegevens bevat, waarop elke raming berust. Alsmede per post de
raming voor het lopende jaar en de cijfers, voorkomende in de jaarrekening van
het voorafgaande jaar.
Laat deze nauwkeurige en volledige toelichting nou keer op keer
ontbreken!
Klucht
Dat deze zelfde minister roept dat ze en-passant pas achteraf in
de kwartaalrapportages een toelichting zal geven is een klucht van de eerste
orde. Immers het geld heb je dan al uitgegeven.
Desondanks lig ik telkens in een deuk wanneer ik de
toelichtingen lees.
Zo is in de 1e Kwartaalrapportage 2019 onder de befaamde
(verzamel)begrotingspost de toelichting gegeven: “Goederen en diensten zijn
gerealiseerd met Afl. 33,4 miljoen (18,3% van de begroting), hetgeen Afl. 0,06
miljoen (-0,2%) minder is dan in hetzelfde kwartaal van vorig jaar.”
Wow! Het is van de samensteller van de kwartaalrapportage en van de
minister die het afduwt, toch een huzarenstukje en een kunst van de hoogste
orde om jezelf op de borst te kloppen bij deze toelichting. 60.000 florin minder uitgegeven op een bedrag van 33,4 miljoen!
Aruba kent sinds het overlijden van Vale Croes niet echt een
topper op komediegebied. Ik stel voor dat degenen die elke keer zulke
toelichtingen opschrijft, per direct een optreden moet verzorgen in Cas di
Cultura...
Weigeren
Het nu nog schimmige begrotingsfonds IBSCP is ook zo een voorbeeld.
In artikel 39 en 40 is zo’n begrotingsfonds expliciet genoemd. Daarin is ook opgenomen dat deze dient te voldoen overeenkomstig de bepalingen van de
Comptabiliteitsverordening. Dat wil zeggen dat het al in de basis moet voldoen
aan artikel 2 en 3 van die verordening.
En laat de Arubaanse regering nu al meer dan een half jaar weigeren om
transparante en onderbouwde inzicht te geven.
In de artikelen 41 tot en met 45 is keurig netjes vastgelegd aan
welke eisen de verantwoording, in dit geval de jaarrekening, dient te voldoen.
En laat het nou net deze regering en deze minister van Financiën zijn die sinds
haar aantreden de jaarrekeningen over 2016 en 2017 niet wil afduwen.
Nota bene
heeft de Rekenkamer Aruba haar bevindingen wel op de site geplaatst. Je zou
bijna denken dat deze minister dus aan de voorkant niets wil vertellen en aan
de achterkant ook niets wil vertellen.
Roadmap
Maar mooie woorden zijn er wel. Zo beloofde deze minister al sinds
haar aantreden dat er een update doorlichting financieel beheer (PEFA onderzoek)
zal plaatsvinden. Tot mijn grote verbazing wordt hier in de laatste kwartaal
rapportage niets meer over geroepen.
Ergo: er is nu opgenomen dat in de komende periode prioriteit zal
worden gegeven aan de planning en uitvoering van een aantal werkzaamheden ten
aanzien van de nulmeting van de controleerbaarheid van de jaarrekeningen.
Nota
bene staat het op haar eigen Gobiernu-site en kwartaalrapportages dat er al
sinds eind 2017 een zogenaamde roadmap klaarligt om te komen tot een
gecontroleerde jaarrekening en een verklaring bij de jaarrekening van het Land.
Nu is het een streven om in 2021 een bijzondere onderzoeksverklaring te kunnen
overleggen.
Wat een geweldige toelichting en streven om pas in het
verkiezingsjaar met zo’n belofte te komen. Wie dan leeft die dan zorgt. En het
CAft, die hapt en slikt het maar als een Pac-mannetje.
Vertraging
Toch ook weer een laatste om even de humor vast te blijven houden
en op de grond te blijven rollen van het lachen. In de toelichting bij het
financieel beheer is opgenomen dat het Pilotproject beleidsmatig begroten 'een
vertraging opgelopen, maar het ging met grote stappen vooruit'. In mijn
kinderlijke onschuld denk ik altijd dat als je grote stappen vooruit maakt, je
juist een voorsprong opbouwt en hebt, en nooit een vertraging kan oplopen.
Op zich is het wel een begrijpelijke tactiek. In het eerste jaar
van haar regeerperiode heeft de huidige regering tot vervelens aan toe de
schuld gegeven aan de vorige regering. Dit hebben de schaapjes bij het College en het ministerie van Binnenlandse Zaken als zoete koek geslikt en ingestemd met meer dan 300 miljoen florin aan
hogere uitgaven dan de LAft-norm.
Pijlen
En nu de schaapjes een beetje beginnen te
blaten en de regering hetzelfde liedje niet meer kan zingen, zingen ze nu
het liedje dat het College en de Haagse Spelers zich niet moeten bemoeien met
interne Landsaangelegenheden.
Als ze zo doorgaan worden de pijlen volgend jaar gericht op het IMF, Standard & Poor en diverse banken, of niet?
Haha, ik kom niet meer bij.