Shushu ging midden in de mondi op haar gat zitten en mekkerde. Ze mekkerde voor het eerst in haar leven. Af en toe keek ze achterom, maar het hek van de koraal in de verre verte was en bleef dicht. Shushu probeerde allerlei soorten gemekker. Verontwaardigde hoge tonen, een hartverscheurende klaagzang, een woedende lithanie en uiteindelijk snikkend met tussenpozen want ze had er de hik van gekregen.
'Kan ik iets voor je doen?’ klonk het
vriendelijk.
Shushu schrok op en
keek om zich heen, op zoek naar degene die daar sprak.
‘Hier, bij je voorpoten.’
Een blauwe hagedis
met een halve staart keek haar met belangstelling aan.
‘Aangenaam, de naam is Sir Raylison
Germaikel Blòbleu’.
Deze ontmoeting is het begin van een avontuur dat zich volledig afspeelt op de vlakte van Hato, San Pedro. Een klein weesgeitje met een maanoog en een hagedis met een halve staart trekken er samen op uit en ontdekken dat de waterbron van San Pedro bijna opgedroogd is. Onderweg leert Shushu alles wat een klein geitje van een hagedis kan leren en wat ze niet van een hagedis zou moeten leren. En ze ontdekt dat Sir Raylison helemaal niet zo alleen is als hij denkt.
Elodie Heloise (1968) woont en werkt sinds 2003 op Curaçao. Ze kwam terug naar het land waar zij opgroeide en pakte er de 'pen' op.
Als freelancer maakte ze portretten van ‘gewone’ Curaçaoënaars voor het Antilliaans Dagblad,
Bijdragen leverde ze aan de publicaties Curaçao Religions, Gods Wijngaard in de West, Te Gast in Curaçao, Kas di Shon en Kas di Pueblo.
Drie eigen boeken verschenen vervolgens: Carnaval op Curaçao, Herinneringen aan Curaçao en de korte verhalenbundel Woestijnzand.
Verder schreef ze diverse columns voor radio Paradise FM en was werkzaam op de redacties van het Antilliaans Dagblad als redacteur en voor de Amigoe als eind- en later hoofdredacteur. Momenteel is zij manager bij het culturele centrum Landhuis Bloemhof en werkt zij aan een roman. Over Curaçao natuurlijk.
Shusu en Sir Raylison is Heloises eerste jeugdboek.
De publicatie is zeer binnenkort......