Amigoe en persvrijheid. het blijft een ongelukkig combinatie. Vooral omdat de krant er vanuit commerciële motieven zelf voor kiest om bijvoorbeeld Facebookgebruikers de mond te snoeren of het delen van haar eigen berichtgeving tegengaat en daardoor niet relevant wil worden. Bij Amigoe gaat commercie voor persvrijheid en nu verwijt de krant de regering dat zij diezelfde vrijheid bedreigt, ook al is het vanuit ander motief.
De krant slaat daarmee in mijn ogen de plank totaal mis. Wie bovenstaand - op de voorpagina (!) geplaatst - artikel leest, wordt door de kop alleen al misleid. De vrijheid van de pers wordt in één adem gekoppeld aan de economische wetten van onze samenleving. Het is nog altijd zo dat je in onze kapitalistische samenleving het veld moet ruimen als je vraag en aanbod niet weet te matchen. ook de Amigoe.
De krant kan kennelijk zijn broek niet zelf ophouden vanwege teruglopende advertentie-inkomsten door de Corona-crisis. En dat bevreemdt mij. Amigoe zegt 140 mensen in dienst te hebben. Die kunnen in normale tijden al onmogelijk betaald worden uit advertentie-inkomsten. Er moet dus en er gaat dus geld bij. Hoeveel is mij onbekend, want zo transparant is de middagkrant nu ook weer niet.
Overheidssteun
Amigoe vindt dat het uit het oogpunt van de persvrijheid recht heeft op overheidssteun nu de economie op z'n gat ligt. Subsidie door middel van overheidssteun, moet je als medium alleen al vanuit moreel-ethisch oog punt weigeren.
Wie betaalt, bepaalt: daar moet je als krant of ander medium ver van blijven. Zeker als je diezelfde overheid al in een eerder stadium dictatoriale neigingen verwijt. Daar moet je geen geld van willen. sterker, ik hoop dat de overheid de pers overslaat, ook in een later stadium. Een goede schifting in de markt kan onze sector alleen maar beter maken.
Persvrijheid
Dat wil niet zeggen dat de persvrijheid niet onder druk staat op Curaçao. Ik verzet mij alleen tegen de wat al gemakkelijke koppeling met het onthouden van overheidssteun.
Nee de bedreigingen vanuit maatschappij en overheid zijn er, om de pers te reguleren vanuit eigen voordeel. Daar wordt veel belastinggeld tegenaan gegooid en de manier waarop onze luie pers (waarom zie ik zelden een Amigoe-verslaggever op straat?) aan zijn informatie komt, wordt inderdaad voor een groot deel bepaald door de manier waarop de overheid zijn informatie verspreidt.
Persconferenties zijn zo strak gereguleerd, dat er geen sprake kan zijn van 'vrijheid'. Je mag als journalist twee vragen stellen en die moeten ook nog eens compact, besluitvaardig en to the point zijn. Terwijl de minister of deskundige aan de andere kant uitvoerig aan het woord mag, ongeacht of het een antwoord is op de vraag. De minister krijgt zelfs, nadat-ie 85 procent van de tijd aan het woord is geweest, nog de gelegenheid aan het eind voor een 'laatste woord'!
Laakbaar
Bovendien besluit de overheid ook persconferenties te houden zonder de aanwezigheid van de pers. Een wel heel doorzichtige manier om lastige boodschappen zonder weder-bevraging weg te kunnen zetten.
Dat alles is nog laakbaar, als ministers na afloop gelegenheid geven om verdere vragen te stellen. Iets dat tot voor kort altijd mogelijk was, maar nu stelselmatig wordt verhinderd. Minister-president Eugene Rhuggenaath voorop, die gewoon botweg wegloopt, ook al heb je afgesproken om even kort een gesprekje te doen.
Dienst Voorlichting
De Dienst Voorlichting gedraagt zich enerzijds als een hulpvaardige en geoliede voorlichtingsmachine, maar maakt nu ook eigen journalistieke producties. Dat is in mijn ogen een veel kwalijker zaak. Wellicht een verlangen van mijn oud-collega's die nu voor de dienst werken, maar het is niet de taak van de dienst. Die taak is om informatie van de regering en de ministeries te verspreiden en ontmoetingen met de pers te faciliteren.
De laatste productie van de dienst behelsde een aantal testimonials van genezen Corona-patiënten. De dienst had kennelijk toegang tot het patiëntenbestand van Izzy Gersthenbluth. Ik probeer al van dag een om met deze mensen in contact te komen, maar telkenmale wordt mij dat geweigerd en is 'privacy' steeds het toverwoord. Kennelijk geldt dat niet voor de vragenstellers van de overheid.
Oase
En dan is er ook nog het neveneffect van al deze zaken: het bevragen van andere zaken dan Corona. Het moet voor politici een oase van rust zijn, nu alleen Corona op de agenda staat. en niet bijvoorbeeld de verontrustende conclusies van de Algemene Rekenkamer over hoe die overheid omgaat met ons geld.
Daar zou de waakhond Amigoe zich eens druk over moeten maken.