Bijna 2 jaar later is het project nog niet begonnen. Maar de zakenman laat steeds meer van zich spreken, niet in de laatste plaats om zijn Curaçaose belastingschuld van meer dan 10 miljoen en de ophef rondom de Belgische villa en de bouw- en horecavergunningsperikelen van Oceanclub Saint Tropez Oceanclub op Curaçao. Reden om eens te onderzoeken: wie is Christiaan van Assendelft van Wijck?
Vandaag deel 2 van 3: Projectontwikkelaar Chris van Assendelft van Wijck op Curacao
(Deel 1 kunt u hier lezen)
Begin 2003 koopt Van Assendelft met geleend geld van zijn zwager Van der Bijl het monument Stellamaris op Pietermaai 152 in Willemstad. Op de dag van aankoop 'stort' het monument voor de ogen van Van der Bijl in. Van Assendelft van Wijck dwingt Van der Bijl hierover een valse verklaring te schrijven. Verder worden diverse antecedenten van de Amsterdamse bouwer bekend.
Van der Bijl, bang en moegestreden om de hoeveelheid ruzies, de bouwstoppen, het aanschouwen van de mishandeling van bouwinspecteurs, en nu de sloop van een monument, wil de samenwerking te beëindigen. Dit beëindigingstraject gaat gepaard met intimidaties en doodsbedreigingen, waarbij zelfs de advocaat van Van der Bijl met de dood wordt bedreigd. Uiteindelijk ziet Van der Bijl zich gedwongen afscheid te nemen van Monuments Porte B.V. en vrijwel al zijn geïnvesteerde vermogen.
Vals stempel
In 2004 treft Van Assendelft een schikking met het OM van Curaçao over de sloop van Stellamaris (nu Oceanclub Siant Tropez), waarbij bij de schikking de belofte van Van Assendelft om het monument te zullen herbouwen 'voor zijn dochter' een rol speelt. De herbouw vindt nooit plaats. In 2007 laat Van Assendelft drie jonge ondernemers op eigen kosten op de grond waar voorheen het monument stond, voor iets meer dan 1 miljoen gulden een beachclub bouwen.
Van Assendelft laat de ondernemers een bouwtekening met een stempel zien waaruit zou moeten blijken dat hij een bouwvergunning heeft om de grond van Pietermaai 152 (het zwembad) als 138-142 (het terras) met ca 15-20 meter zeeinwaarts uit te bouwen. Als de club eind 2009 afgebouwd haar opening voorbereidt, is Beachclub Moon reeds een begrip op Curaçao vanwege haar moderne, frisse en luxueuze uitstraling. Maar de ondernemers zelf zitten met de handen in het haar omdat blijkt dat de bouwtekening met stempel van van Assendelft geen bouwvergunning is. Dat maakt de landaanwinst illegaal, waardoor een horeca-vergunning voorgoed onmogelijk lijkt.
Veroordeeld
Ondertussen wordt Van Assendelft van Wijck in 2008 in Amsterdam andermaal veroordeeld in cassatie door de Hoge Raad wegens mishandelingen en doodsbedreigingen van 2 bouwinspecteurs in zijn project Keizersgracht 221 in 2003. Tijdens deze uitspraak bevestigt de Hoge Raad een bestaand justitieel strafblad, iets wat Van Assendelft tot op de dag van vandaag in alle media steevast blijft ontkennen. Uiteindelijk krijgt Van Assendelft een boete, gevangenisstraf en een taakstraf.
Begin 2010 komen de Moon-ondernemers door het uitblijven van de horecavergunning in de moeilijkheden. Van Assendelft speelt vervolgens een spel met hen, de Tropen-ondernemer Verzeijlbergen en het horeca-echtpaar Oliemuller/Thielman. Uiteindelijk tekenen de Moon-uitbaters, onder grote druk van beslagen door van Assendelft, en zonder vooruitzichten op een horecavergunning, eind 2010 een afstandsverklaring van hun investeringen van iets meer dan 1 miljoen gulden, tegen de overname van een uitstaande waterrekening.
Een maand later tekenen exploitanten Oliemuller/Thielman met Van Assendelft een financieringsovereenkomst van 850.000 euro voor de Moon inventaris/goodwil en een pachtcontract voor 10 jaar voor ongeveer 20.000 gulden per maand.
Ombouwen
In 2011 verbreekt Van Assendelft de banden met zijn gezin om een buitenechtelijke relatie te beginnen met de 38-jarige M.J.U.G. die op Curaçao woont. Beide wonen een tijdje samen op het complex van de Beachclub Saint Tropez in een van de appartementen. Langzaam vertrekken alle huurders uit het appartementencomplex Villa Toscane, waarna de appartementen in het complex stilletjes worden omgebouwd tot hotelkamers.
Ondertussen bouwt Van Assendelft de straatkant van Pietermaai 144 onder het mom van een kantoor tot een modern hotelletje met circa twintig kleinere kamertjes. Hiertoe sloopt Van Assendelft ongevraagd het pand op 144A van Vreugdenhil bij de entree van Sain Tropez. De bouwvergunning voor 144B, aangevraagd op naam van Saint Tropez-uitbater Oliemuller en afgegeven door DROV sector-directeur Caroline Gonzalez-Manuel, is hoogstwaarschijnlijk in strijd met het Eilandelijk Ontwikkelings Plan (EOP) dat het unieke historische karakter van Pietermaai probeert te handhaven om het UNESCO predicaat te behouden.
In de periode juni-september 2012 weet Van Assendelft spectaculair 3 faillisements-aanvragen (waarvan twee in Curacao en een in september in Belgie) af te wenden door maar liefst ter elfder ure zeventien van de 26 schuldeisers af te kopen, om zo zijn faillissement te voorkomen.
In oktober 2012 komt er een definitief einde aan het 30-jarige huwelijk van Van Assendelft. In november 2012 schenkt zijn Chileense vriendin, zelf moeder van drie jonge kinderen, Van Assendelft een zoontje. Eind 2012 wordt de Curaçaos-Nederlandse zakenman naar eigen zeggen voor meer dan 10 miljoen gulden aangeslagen door de Curaçaose belastingdienst.
-----------------------------------------------------------
Morgen deel 3 van 3: Projectontwikkelaar Chris van Assendelft van Wijck in Curaçao en België
Lees hier deel 1
Lees hier deel 3