bron De Stentor
ZWOLLE - Dat dolfijnen met elkaar kunnen communiceren, wisten we al. Maar dat de vriendelijk ogende zoogdieren ook met mensen kunnen 'praten', op zo'n manier dat ze worden geholpen om met hun ontwikkelingsstoornis om te gaan, is minder bekend. Menigeen plaatst er ook nog zijn vraagtekens bij. Maar de Zwolse Elayne Lussenburg is ervan overtuigd dat de dolfijnentherapie wél helpt. Ze is onlangs voor de tweede keer met haar 8-jarige zoontje Juda die MCDD heeft, afgereisd naar de therapiedolfijnen van Curacao.
Na een jarenlange tocht langs therapeuten en andere deskundigen staat vast dat haar zoon Juda (8) en dochter Larissa (14) aan MCDD lijden. Gek genoeg uit dat zich bij beide kinderen totaal anders. Larissa is heel grillig in haar emoties. Dat kan leiden tot extreme hysterie die zelfs kan overgaan in een psychose. Juda heeft vooral last van fobische angsten die overslaan in agressie.
Larissa was al eens anderhalf jaar in de kinderpsychiatrie opgenomen voor behandeling. "Toen ze daar naartoe moest, heb ik haar beloofd dat we iets met dolfijnen gingen doen", vertelt Lussenburg enkele dagen voor het vertrek naar Curacao. "Ja, waarom dolfijnen eigenlijk? Ik wist niets van de therapie. Het was meer omdat ze in zo'n periode zat dat ze van dolfijnen hield, zoals ieder meisje die vaak heeft." Het idee liet de Zwolse alleenstaande moeder van drie kinderen (haar jongste zoon is Daniël van 5 jaar oud) niet meer los. Via internet kwam ze bij organisaties uit die dolfijnentherapie aanbieden. In meerdere landen gebeurt dat. Op Curacao krijgen de kinderen tien dagen een intensieve therapie. Ze krijgen opdrachten in het kader van taalspraakontwikkeling, fijne/grove motoriek, zelfredzaamheid, zelfvertrouwen, sociaal emotionele ontwikkeling, maar worden ook begeleid in 'beurtgedrag' of andere gedragsaspecten. De kracht van de therapie zit 'em, volgens de organisatie Curacao Dolphin Therapy & Research, in de speelse interactie met de dolfijn. Het geeft een stimulans aan het kind om telkens weer een nieuwe opdracht uit te voeren en door herhaling zich deze nieuwe opdrachten eigen te maken en ze toe te passen in het dagelijks functioneren. Als beloning mag het kind na elke goed uitgevoerde opdracht met de dolfijn spelen. Het leek Lussenburg een geweldige manier om haar kinderen te kunnen helpen.
In 2006 besloot ze de stoute schoenen aan te trekken en vertrok ze met haar kinderen naar Curacao. "Iedere dag kregen ze er therapie, van ergotherapie tot fysiotherapie, en daarna gingen ze met een speciale dolfijnentrainer het water in. Een uur lang speelden ze allemaal spelletjes met het dier."
"Spelletjes? En is dat therapie?" Elayne Lussenburg vlogen de cynische opmerkingen om de oren toen ze in haar omgeving vertelde over de behandeling met behulp van dolfijnen. "Communiceren met dolfijnen, dat kan toch niet?"
Lussenburg moet erkennen: "Het is een wat zweverig gebied, maar ik denk dat dolfijnen aanspraak maken op de 'oerhersenen' van de mens. Het is iets magisch, maar het werkt écht. Het gaat in de therapie om de manier van contact maken. Het dier gehoorzaamt als je iets doet en meteen krijg je daarvoor een beloning. Een handeling van het kind krijgt dus een gevolg in een reactie van het dier. Dat heeft effect op het welzijn van het kind." In 2006 zag ze bij haar zoon Juda vrijwel direct resultaat.
Het oer-systeem, zoals Lussenburg het noemt, dat zorgt voor basale functies als goed kunnen slapen en zindelijk zijn, werd in de therapie 'aangesproken'. Tot haar verbazing maakte haar toen 6-jarige zoon direct na thuiskomst contact met oma. Iets wat hij nog nooit had gedaan. Juda had met twee weken therapie dingen bereikt waaraan therapeuten jarenlang hadden gewerkt. Bij haar dochter had de therapie minder effect. Het bevestigde haar in de gedachte dat ze snel nog een keer met haar zoon Juda moest gaan en daarom boekte ze voor de zomervakantie. Curacao is volgens de Zwolse de ideale buitenlandse locatie waar de dolfijnentherapie wordt aangeboden, omdat er geen taalbarrière is.
Wel een duur geintje, geeft ze toe. Twee weken dolfijnentherapie kost vijfduizend euro. De reis en het verblijf komen daar uiteraard nog bij. Voor een alleenstaande moeder met een baan van twee dagen in de week is 't niet te betalen. Met behulp van sponsoring van de stichting Kinderdroom en de Stichting Dolfijnentherapie en van veel familie en vrienden komt ze financieel al een heel eind. Ze heeft uitgedokterd dat ze een deel van de ziektekosten bij de belastingdienst kan terugvorderen. En ook bij de ziektekostenverzekering kan ze een deel van de therapiekosten terugvragen.
Het is dus niet alleen een lange reis, maar ook een die veel administratie met zich mee brengt. Maar Elayne heeft dat er voor over. Het gaat niet om een behandeling waar Juda alleen tijdens de vakantie wat aan heeft, benadrukt ze. "We krijgen van de dolfijnenorganisatie veel aanbevelingen mee waar we thuis ook wat aan hebben." Als later in de thuissituatie of op school nog met regelmaat de opdrachten worden herhaald, kunnen de kinderen nog zelfs tot drie tot zes maanden na afloop van de therapie nieuwe stapjes in de ontwikkeling van het kind voordoen, zeggen de therapeuten op Curacao. Een verslag van de behandeling gaat naar behandelaars en de school in Nederland. Volgens Lussenburg staan de therapeuten in Nederland achter de behandeling.
Natuurlijk krijgt ze vaak commentaar. 'Waarom Curacao? In het Dolfinarium worden ook therapieën aangeboden'. "Maar dan doe je zo'n therapie even tussen de bedrijven door. Je moet op een dag al zoveel. We kunnen nu vakantie en dolfijnentherapie combineren. Even op vakantie gaan met ons gezin, dát is juist intensief. Hier hebben ze begeleiding en daar worden ze rustig van."
ZWOLLE - Dat dolfijnen met elkaar kunnen communiceren, wisten we al. Maar dat de vriendelijk ogende zoogdieren ook met mensen kunnen 'praten', op zo'n manier dat ze worden geholpen om met hun ontwikkelingsstoornis om te gaan, is minder bekend. Menigeen plaatst er ook nog zijn vraagtekens bij. Maar de Zwolse Elayne Lussenburg is ervan overtuigd dat de dolfijnentherapie wél helpt. Ze is onlangs voor de tweede keer met haar 8-jarige zoontje Juda die MCDD heeft, afgereisd naar de therapiedolfijnen van Curacao.
Na een jarenlange tocht langs therapeuten en andere deskundigen staat vast dat haar zoon Juda (8) en dochter Larissa (14) aan MCDD lijden. Gek genoeg uit dat zich bij beide kinderen totaal anders. Larissa is heel grillig in haar emoties. Dat kan leiden tot extreme hysterie die zelfs kan overgaan in een psychose. Juda heeft vooral last van fobische angsten die overslaan in agressie.
Larissa was al eens anderhalf jaar in de kinderpsychiatrie opgenomen voor behandeling. "Toen ze daar naartoe moest, heb ik haar beloofd dat we iets met dolfijnen gingen doen", vertelt Lussenburg enkele dagen voor het vertrek naar Curacao. "Ja, waarom dolfijnen eigenlijk? Ik wist niets van de therapie. Het was meer omdat ze in zo'n periode zat dat ze van dolfijnen hield, zoals ieder meisje die vaak heeft." Het idee liet de Zwolse alleenstaande moeder van drie kinderen (haar jongste zoon is Daniël van 5 jaar oud) niet meer los. Via internet kwam ze bij organisaties uit die dolfijnentherapie aanbieden. In meerdere landen gebeurt dat. Op Curacao krijgen de kinderen tien dagen een intensieve therapie. Ze krijgen opdrachten in het kader van taalspraakontwikkeling, fijne/grove motoriek, zelfredzaamheid, zelfvertrouwen, sociaal emotionele ontwikkeling, maar worden ook begeleid in 'beurtgedrag' of andere gedragsaspecten. De kracht van de therapie zit 'em, volgens de organisatie Curacao Dolphin Therapy & Research, in de speelse interactie met de dolfijn. Het geeft een stimulans aan het kind om telkens weer een nieuwe opdracht uit te voeren en door herhaling zich deze nieuwe opdrachten eigen te maken en ze toe te passen in het dagelijks functioneren. Als beloning mag het kind na elke goed uitgevoerde opdracht met de dolfijn spelen. Het leek Lussenburg een geweldige manier om haar kinderen te kunnen helpen.
In 2006 besloot ze de stoute schoenen aan te trekken en vertrok ze met haar kinderen naar Curacao. "Iedere dag kregen ze er therapie, van ergotherapie tot fysiotherapie, en daarna gingen ze met een speciale dolfijnentrainer het water in. Een uur lang speelden ze allemaal spelletjes met het dier."
"Spelletjes? En is dat therapie?" Elayne Lussenburg vlogen de cynische opmerkingen om de oren toen ze in haar omgeving vertelde over de behandeling met behulp van dolfijnen. "Communiceren met dolfijnen, dat kan toch niet?"
Lussenburg moet erkennen: "Het is een wat zweverig gebied, maar ik denk dat dolfijnen aanspraak maken op de 'oerhersenen' van de mens. Het is iets magisch, maar het werkt écht. Het gaat in de therapie om de manier van contact maken. Het dier gehoorzaamt als je iets doet en meteen krijg je daarvoor een beloning. Een handeling van het kind krijgt dus een gevolg in een reactie van het dier. Dat heeft effect op het welzijn van het kind." In 2006 zag ze bij haar zoon Juda vrijwel direct resultaat.
Het oer-systeem, zoals Lussenburg het noemt, dat zorgt voor basale functies als goed kunnen slapen en zindelijk zijn, werd in de therapie 'aangesproken'. Tot haar verbazing maakte haar toen 6-jarige zoon direct na thuiskomst contact met oma. Iets wat hij nog nooit had gedaan. Juda had met twee weken therapie dingen bereikt waaraan therapeuten jarenlang hadden gewerkt. Bij haar dochter had de therapie minder effect. Het bevestigde haar in de gedachte dat ze snel nog een keer met haar zoon Juda moest gaan en daarom boekte ze voor de zomervakantie. Curacao is volgens de Zwolse de ideale buitenlandse locatie waar de dolfijnentherapie wordt aangeboden, omdat er geen taalbarrière is.
Wel een duur geintje, geeft ze toe. Twee weken dolfijnentherapie kost vijfduizend euro. De reis en het verblijf komen daar uiteraard nog bij. Voor een alleenstaande moeder met een baan van twee dagen in de week is 't niet te betalen. Met behulp van sponsoring van de stichting Kinderdroom en de Stichting Dolfijnentherapie en van veel familie en vrienden komt ze financieel al een heel eind. Ze heeft uitgedokterd dat ze een deel van de ziektekosten bij de belastingdienst kan terugvorderen. En ook bij de ziektekostenverzekering kan ze een deel van de therapiekosten terugvragen.
Het is dus niet alleen een lange reis, maar ook een die veel administratie met zich mee brengt. Maar Elayne heeft dat er voor over. Het gaat niet om een behandeling waar Juda alleen tijdens de vakantie wat aan heeft, benadrukt ze. "We krijgen van de dolfijnenorganisatie veel aanbevelingen mee waar we thuis ook wat aan hebben." Als later in de thuissituatie of op school nog met regelmaat de opdrachten worden herhaald, kunnen de kinderen nog zelfs tot drie tot zes maanden na afloop van de therapie nieuwe stapjes in de ontwikkeling van het kind voordoen, zeggen de therapeuten op Curacao. Een verslag van de behandeling gaat naar behandelaars en de school in Nederland. Volgens Lussenburg staan de therapeuten in Nederland achter de behandeling.
Natuurlijk krijgt ze vaak commentaar. 'Waarom Curacao? In het Dolfinarium worden ook therapieën aangeboden'. "Maar dan doe je zo'n therapie even tussen de bedrijven door. Je moet op een dag al zoveel. We kunnen nu vakantie en dolfijnentherapie combineren. Even op vakantie gaan met ons gezin, dát is juist intensief. Hier hebben ze begeleiding en daar worden ze rustig van."