Curaçaose wielrenners eindelijk 'verlost'

Gepost door op
Op de top bij Cristo Redentor in de sneeuw en kou
WILLEMSTAD - De zeven Curaçaose wielrenners die naar Chili gingen, zijn weer terug op het eiland. Johnny Kleinmoedig, Guido en Jeroen Kibbelaar, Henk van der Huls, George Praag, Patrick Thissen en Laurens Keesen hebben de bergpas Cristo Redentor (Christus de Verlosser) op de grens tussen Chili en Argentinië op de fiets beklommen. 


Op weg naar de tunnel
Om daar te komen moesten ze 85 kilometer klimmen over een steile weg. Het standbeeld staat namelijk op bijna 4000 meter hoogte. De eerste 75 kilometer waren goed te doen. De weg was geasfalteerd en redelijk goed. Het weer was mooi. Wel was de weg hier en daar erg steil, en moesten ze in dat eerste deel circa 50 haarspeldbochten door. 

Na zo’n zes uur fietsen kwamen ze bij de 30 jaar geleden aangelegde tunnel, die onder de berg door gaat op 3200 meter hoogte. Hier namen onze Curaçaose wielrenners de oude route over de berg. De laatste negen kilometer zijn onverhard. De weg was zo slecht dat de begeleidingsauto daar niet op kon en besloot door de tunnel te gaan en te proberen vanaf de andere kant omhoog te gaan. De wielrenners niet, die hadden een missie, en ze probeerden toch omhoog te fietsen. 
De laatste onverharde 9 kilometer
 in sneeuw en hagel
Dat ging eigenlijk nauwelijks. De 50 haarspeldbochten (in negen km!) waren zo slecht en steil dat de meesten gelopen moesten worden. Fietsen was op sommige stukken niet mogelijk. En toen begon het ook nog te hagelen, sneeuwen en onweren. Door de kou bevroren de vingers en gezicht. Doorgaan was het devies. Stoppen of omkeren zou het alleen nog maar kouder maken, want door de inspanning van het naar boven fietsen en lopen bleef je nog een beetje warm diep van binnen. Uiteindelijk na bijna 2 uur ploeteren op het onverharde deel kwamen ze boven. De Cristo Redentor was echt een verlosser bovenop. De voldoening was groot.

De beklimming vanaf
de Argentijnse kant
Na de afdaling aan de Argentijnse kant werd er overnacht in een hut op 3200 meter hoogte. Prachtige vergezichten en immens hoge bergen. De hoogste, de Aconcagua van 7000 meter (hoogste berg buiten de Himalaya) was goed te zien en bedekt met eeuwige sneeuw en gletsjers.

De volgende dag weer naar de Cristo Redentor vanaf de Argentijnse kant. Dat was veel beter te doen, omdat de weg weliswaar onverhard was, maar wel veel beter, en het zonnetje scheen. Nog steeds erg koud, maar toch veel 
“Brug” over de Rio Aconcagua
minder erg dan sneeuw en hagel en onweer.

Woensdag zijn de zeven mannen van wielerclub Bellisima -in leeftijd variërend van 53 tot 69 jaar - naar de kust Concon gefietst. Onderweg moesten ze nog de Rio Aconcagua kruisen. Er was een heel smal bruggetje (of beter gezegd een boomstam), maar ook dat obstakel werd zonder kleerscheuren genomen. Donderdag fietsten ze terug naar Santiago. In totaal werd er in vijf dagen 500 kilometer gefietst en zo’n 6000 meter geklommen, waarvan de helft op één dag.