De moordenaar van Julius Caesar spookte door mijn hoofd, toen ik deze week twee documenten onder ogen kreeg die gaan over het nieuwe ziekenhuis in Curaçao. De papieren ademen de geest uit van een scenario waarin drie - kennelijk sluwe - mannen, gesteund door een groepje particuliere investeerders en vier -kennelijk niet zo snuggere - ministers op de achterkant van een bierviltje hebben bedacht hoe zij het volk nu eens pootje gaan lichten. Ook gij, Brutus?
Dankzij een oplettende gouverneur en een even oplettende beleidsdirecteur Financiën (beide namen zijn bij de redactie bekend) lijkt het plannetje nu getorpedeerd. Maar het had weinig gescheeld of we hadden de broekriem in het groeiakkoord nog strakker moeten aanhalen.
Alles draait om het nieuwe ziekenhuis.
Erfpacht
De grond daaronder is van het land Curaçao. Van ons dus, zeg maar. De overheid gaat die grond in erfpacht uitgeven aan HNO Vastgoed & Beheer en één van de ministers, die van Verkeer en Vervoer heeft bedacht dat de waarde per vierkante meter 150 gulden is. Maar de werkelijke waarde is geen 150, maar 200 gulden, want dat heeft het land er destijds zelf voor betaald.
Bovendien is het terrein 39.343 m2 groot, maar in de ministeriële beschikking staat ineens 37.223 m2
Omgezet in harde guldens praat je hier over een waarde van 5,6 miljoen gulden, terwijl de overheid daar bij aankoop 14,1 miljoen voor betaald heeft. Het verlies van 8,5 miljoen moet conform de comptabiliteitsverordening als waardevermindering ten laste van de gewone dienst 2019 worden gebracht.
Aflossen
Nog gekker wordt het als blijkt dat HNO Vastgoed en Beheer maar 330 miljoen gulden hoeft af te lossen. Terwijl het Land zelf veel meer heeft geleend - 436 miljoen - en nóg meer heeft geïnvesteerd in het nieuwe ziekenhuis. De beleidsdirecteur schrijft terecht in zijn advies dat acceptatie van dit lagere bedrag zeer nadelige gevolgen heeft voor de begroting 2019. Weg groeistrategie...
Wat hier gebeurt is een boekhoudkundige truc, waarbij met vermogen van de overheid geschoven wordt in de richting van particuliere investeerders. Die zetten het zaakje op de balans voor 330 miljoen, laten het volgend jaar taxeren op 436 miljoen en kunnen 106 miljoen pats-boem vrij laten vallen en in eigen zak steken.
Geld van het volk, foetsie verdwenen. Met dank aan vier ministers, die òf net zo sluw zijn als hun vriendjes aan de andere kant van het bierviltje en mee mogen delen òf niet zo snugger zijn en zich een loer laten draaien door Reinaart de Vos. Dat laatste lijkt mij overigens niet aannemelijk: elke minister die kan rekenen, voelt aan zijn of haar water dat dit niet klopt. Waarom dan toch tekenen?
De gouverneur kan gelukkig wel rekenen, of althans: ze kan leunen op financiële expertise uit Den Haag.