Egon Sybrandy: Jumpstart CRA door coronacrisis


Egon Sybrandy is per 1 juli Business Director van de Restaurant Association op Curaçao, de CRA. De eerste fulltime betaalde directeur. Zijn komst heeft alles te maken met de covid-crisis. De branche heeft de afgelopen maanden een enorme economische klap moeten doorstaan en het einde daarvan is nog niet in zicht. Het sluimerend bestaan van de Association voor covid moet met de komst van de voormalige station-manager van Dolfijn FM veranderen in een actieve en sterke belangenbehartiger richting de overheid.

Dick Drayer | voor Coaching Magazine

Met de komst van Sybrandy kreeg de CRA meteen een stukje naamsbekendheid. ‘Voor covid waren we vooral een vereniging waar restauranthouders hun onderlinge zaken regelden. Communicatie naar buiten toe was niet nodig.’ Dat veranderde snel na de maatregelen van de overheid op 16 maart om corona buiten de deur te houden.

Profileren

Restaurants, snèks en trùk’i pans waren de eerste bedrijven die hun deuren verplicht moesten sluiten. Alleen afhalen was nog toegestaan. ‘Voor de duidelijkheid: de Kamer van Koophandel heeft 769 ’restaurants’ ingeschreven staan, maar daar vallen ook snèks en trùk’i pans onder. Wij hebben negentig leden, maar dat zijn alleen houders met een restaurantvergunning’, zegt Sybrandy.

'Anderen kunnen nu nog geen lid worden. Maar het is wel nodig dat we groeien en ons profileren. Als gesprekspartner naar de overheid is het belangrijk om een substantieel deel van de hele sector te vertegenwoordigen. Daar werk ik hard aan. Volgend jaar streef ik naar een ledental van tweehonderd restaurants.’ Sybrandy wil de CRA wel eerst zo sterk maken dat deze die groei aankan.'

‘De coronacrisis heeft ons een jumpstart gegeven. We zijn nu een serieuze partij voor de overheid, die eindelijk een aanspreekpunt heeft om rekening mee te houden. En dat is hard nodig’, aldus Sybrandy.

Hardst getroffen

‘Restaurants worden het hardst getroffen. In maart hebben veel bedrijven al anderhalve maand hun deuren moeten sluiten. Vanwege het overleg dat we nu hebben met de overheid is er na een noodkreet van onze kant vrijstelling gegeven tot maximaal 50 personen op het terras of de helft van je capaciteit die het terras kan bieden.'

Inmiddels mogen trùk’i pans open tijdens de restauranturen. 'In december zijn de maatregelen aangescherpt en mag er geen alcohol meer verkocht worden. Alsof een speeltje wordt afgepakt. Hiermee verliest de restauranthouder niet alleen omzet aan alcoholverkoop, maar ook klandizie.’

Sybrandy kijkt wat zuur als het over de hotels gaat. ‘De toeristen die er nog zijn, kunnen in het hotel wel alcohol nuttigen en tot laat blijven zitten.’ Hij begrijpt die keuze wel. ‘Je wilt de toerist tevreden houden. Maar er is daardoor wel sprake van oneerlijke concurrentie. In het hotel kun je de hele avond uit eten met een wijntje er bij, terwijl wij de rekening serveren om vijf voor acht, bij een glas cola.’

Restaurants hebben wel de mogelijkheid om eten mee te geven of langs te brengen. 'Maar daarmee red je de sector niet’, zegt Sybrandy. ‘Ga jij een lekker stukje biefstuk in een doos meenemen om thuis te eten?’

Overheidssteun

De financiële steun om personeel in dienst te houden met de zogenaamde NOW-regeling van de overheid is volgens Sybrandy niet genoeg. ‘De vaste lasten lopen door, de airco staat aan, de huur moet betaald en hoe doe je dat?’ Sybrandy zegt dat de sector in gesprek is met de minister over een zogenaamde TVL regeling. ‘Tegemoetkoming voor Vaste Lasten.'

Die had op 1 oktober van start moeten gaan. Nu zegt de minister dat die in januari komt. ‘Maar onze sector heeft het met de aanscherping van de regels nu moeilijk. Niet pas in januari.’ Dit gaat over geld dat de overheid verdeelt. Maar diezelfde overheid is op dit moment ook geld aan het ophalen bij ons. De belastingdienst staat op de stoep. Dat is te begrijpen, maar het voelt dubbel. We worden enorm geraakt door de crisis en dan zegt de overheid: geef mij eerst geld, dan krijg je straks weer wat terug. Beetje een kip-en-eiverhaal.’

De CRA overlegt met het ministerie van Financiën en ook tweewekelijks met het ministerie van Economische Ontwikkeling. ‘Er is geen geld, krijg ik te horen. Maar eerlijk gezegd, dat is niet ons probleem als sector. Mijn vraag om steun is rechtmatig, ik mag die vraag neerleggen bij de overheid. Zij neemt de maatregelen.'

'Trouwens, diezelfde overheid krijgt straks te maken met restaurants die over de kop gaan en dan helemaal geen belasting meer opleveren en mensen daarna voor bijstand stuurt.’

Geen einddatum

Wat voor Sybrandy de zaak gecompliceerd maakt, is dat er geen einddatum is van al die overheidsmaatregelen. ‘Het ging vanaf 1 juli, toen de lockdown werd opgeheven, drie maanden weer in opwaartse richting, maar daar is nu opnieuw een einde aangekomen met de tweede golf in november.'

Die onzekerheid is moeilijk. 'We weten niet hoelang Nederland code oranje hanteert voor Curaçao. Als je nu weet dat er een pilletje komt in januari, dan ga je rekenen of je kan overleven en ga je bouwen, of niet.’ 

De 49-jarige Sybrandy is een bouwer. Achttien jaar geleden begon hij bij Dolfijn FM en gaf het station een niet weg te denken plek in het medialandschap van Curaçao.

‘Die ambitie heb ik ook met de CRA: bouwen en een sterke plek geven. Ik heb vlak voor mijn komst een soort plan van aanpak gemaakt voor het hele jaar, maar het uitrollen daarvan is lastig door de maatregelen van de overheid, die ons hard treffen. We kijken nu van dag tot dag wat realiseerbaar is. Maar zonder steun van de overheid, vooral de TVL, wordt het voor veel restaurants een probleem.’

Toekomst

Sybrandy beseft dat er in het nieuwe normaal wellicht geen plek meer is voor het huidige aantal restaurants, snèks en trùki’pans. ‘Dat klopt in de commerciële maatschappij, maar wat wij vragen is natuurlijk continuïteit voor na de covid-crisis.' Daarvoor wil Sybrandy al wel vast een begin maken.

‘Het grotere plan dat ik heb, is om als sector data te gaan verzamelen. Zodat we gericht en onderbouwd met de overheid in gesprek kunnen blijven. Denk bijvoorbeeld aan bezettingsgraden. Ik wil als vereniging ook het concept van een restaurantweek introduceren. Niet wat nu in Punda gebeurt, maar over het hele eiland, bij al onze leden. Dat plan ligt nu weer op de plank. Je mag je restaurant maar voor de helft vullen en misschien moeten we straks weer dicht. Covid houdt vooralsnog elke ontwikkeling tegen.’

--------