Myrna Weiman is vrijwilliger bij Prinses Wilhelmina Fonds (PWF). Zij coördineert al een hele tijd het activiteitenprogramma. Eén van de doelstellingen van PWF is de kankerpatiënten afleiding en ontspanning te bieden. Dit wordt onder andere gerealiseerd door de zogenoemde woensdagochtendbijeenkomsten.
Elke woensdagochtend is er een bijeenkomst waar therapie en lezingen worden gegeven. Zoals gymnastiek, uitstapjes en de lachtherapie. “Lachen is gezond, voor iedereen en zeker bij onze patiënten.” Er wordt ook handenarbeid verricht. “Als een sociaal werker ziet dat één van haar patiënten behoefte heeft aan gezelschap en afleiding, dan meldt de sociaal werker de patiënt bij Myrna aan. Veel patiënten dreigen te vereenzamen en kunnen zelf meestal niet het initiatief nemen om andere mensen op te zoeken”.
De woensdagochtendbijeenkomst is in 1983 gestart met een kleine groep van zes patiënten. Inmiddels is de groep gegroeid naar 40 tot 50 patiënten. Dit zijn voornamelijk vrouwen. Er zijn plannen om de groep uit te breiden met mannelijke patiënten, die graag een potje domino spelen. “We weten dat er onder de mannelijke patiënten interesse is, maar de huidige ruimte is veel te klein. We zijn dus hard op zoek naar een grotere ruimte. Daarbij kijken we ook naar de mogelijkheden om onze programma’s uit te breiden. Onze wens is om op meerdere dagen dergelijke bijeenkomsten te organiseren.”
Bij binnenkomst krijgen de patiënten koffie of thee en in de loop van de ochtend is er fris met een kleine snack. Er zijn diverse activiteiten te doen, zo is er de mogelijkheid om mozaïek te maken, handwerken, spelletjes enzovoort. Sommige artikelen worden verkocht waardoor weer geld ingezameld kan worden voor de inkoop van nieuw materiaal. De deelname is voor de patiënten gratis, evenals de consumpties en het materiaal wat gebruikt wordt.
De wekelijkse bijeenkomsten zijn inmiddels bijzonder populair. Myrna kent al haar patiënten en hun ziektegeschiedenis. Zij weet dat veel patiënten al dagen van te voren uitkijken naar de woensdagochtend. Het geeft haar veel voldoening als zij merkt dat mensen, die eerst niet zo enthousiast waren en af wilden haken, toch na verloop van tijd graag komen. “Je ziet bij de patiënten als het ware een positievere uitstraling naar voren komen. Dat is prachtig om te zien en geeft mij aan hoe belangrijk de woensdagochtend voor onze patiënten is”.
De bijeenkomsten zijn mede een succes geworden door het enthousiasme van vrijwilligers. “Het is fantastisch om te zien hoeveel vrijwilligers, jong en oud, zich keer op keer inzetten om het de patiënten naar de zin te maken. Zonder hen zou dit werk niet mogelijk zijn”.
Poppy Wawoe is ook vrijwilliger bij PWF. Haar ‘werk’ bestaat uit het lopen van haar ronde in de jaarlijkse collecte. Dit doet zij al veel jaren. “Ik weet het niet meer precies, maar ongeveer 25-30 jaar geleden ben ik ermee begonnen. Eerst hielp ik mee met het vervoeren van patiënten. Toen werd me gevraagd om in september mee te lopen met de collecte. Dat heb ik gedaan en dat doe ik nog steeds”. Haar ronde is in Otrobanda. “Ik ga alle winkels af met een brief van PWF waarin aan de eigenaar om een bijdrage wordt gevraagd. Heel veel winkels zijn jammer genoeg van dezelfde eigenaar dus dat schiet niet zoveel op. Maar gelukkig geeft het winkelpersoneel ook vaak een bijdrage. Ook ga ik langs het Sehos en het Bisdom.” Poppy vindt haar eigen bijdrage, het lopen van de collecte, belangrijk en zeer nodig. “Kanker is van ons allemaal, iedereen kan het krijgen. Bij PWF is er nooit geld genoeg. Er moet zoveel gebeuren. Mensen die kanker hebben, kunnen vaak niet werken, terwijl alles maar duurder wordt. Ik vind ook dat de bevolking zeker moet weten dat het geld goed besteed wordt. Daarom ben ik blij met deze voorlichtingscampagne”.
Poppy hoopt dat de volgende collecte een succes zal worden en zij kijkt er al naar uit. “Het is ook leuk om te doen, hoor. De meeste mensen kennen me en er is altijd tijd voor een praatje”.
Elke woensdagochtend is er een bijeenkomst waar therapie en lezingen worden gegeven. Zoals gymnastiek, uitstapjes en de lachtherapie. “Lachen is gezond, voor iedereen en zeker bij onze patiënten.” Er wordt ook handenarbeid verricht. “Als een sociaal werker ziet dat één van haar patiënten behoefte heeft aan gezelschap en afleiding, dan meldt de sociaal werker de patiënt bij Myrna aan. Veel patiënten dreigen te vereenzamen en kunnen zelf meestal niet het initiatief nemen om andere mensen op te zoeken”.
De woensdagochtendbijeenkomst is in 1983 gestart met een kleine groep van zes patiënten. Inmiddels is de groep gegroeid naar 40 tot 50 patiënten. Dit zijn voornamelijk vrouwen. Er zijn plannen om de groep uit te breiden met mannelijke patiënten, die graag een potje domino spelen. “We weten dat er onder de mannelijke patiënten interesse is, maar de huidige ruimte is veel te klein. We zijn dus hard op zoek naar een grotere ruimte. Daarbij kijken we ook naar de mogelijkheden om onze programma’s uit te breiden. Onze wens is om op meerdere dagen dergelijke bijeenkomsten te organiseren.”
Bij binnenkomst krijgen de patiënten koffie of thee en in de loop van de ochtend is er fris met een kleine snack. Er zijn diverse activiteiten te doen, zo is er de mogelijkheid om mozaïek te maken, handwerken, spelletjes enzovoort. Sommige artikelen worden verkocht waardoor weer geld ingezameld kan worden voor de inkoop van nieuw materiaal. De deelname is voor de patiënten gratis, evenals de consumpties en het materiaal wat gebruikt wordt.
De wekelijkse bijeenkomsten zijn inmiddels bijzonder populair. Myrna kent al haar patiënten en hun ziektegeschiedenis. Zij weet dat veel patiënten al dagen van te voren uitkijken naar de woensdagochtend. Het geeft haar veel voldoening als zij merkt dat mensen, die eerst niet zo enthousiast waren en af wilden haken, toch na verloop van tijd graag komen. “Je ziet bij de patiënten als het ware een positievere uitstraling naar voren komen. Dat is prachtig om te zien en geeft mij aan hoe belangrijk de woensdagochtend voor onze patiënten is”.
De bijeenkomsten zijn mede een succes geworden door het enthousiasme van vrijwilligers. “Het is fantastisch om te zien hoeveel vrijwilligers, jong en oud, zich keer op keer inzetten om het de patiënten naar de zin te maken. Zonder hen zou dit werk niet mogelijk zijn”.
Poppy Wawoe is ook vrijwilliger bij PWF. Haar ‘werk’ bestaat uit het lopen van haar ronde in de jaarlijkse collecte. Dit doet zij al veel jaren. “Ik weet het niet meer precies, maar ongeveer 25-30 jaar geleden ben ik ermee begonnen. Eerst hielp ik mee met het vervoeren van patiënten. Toen werd me gevraagd om in september mee te lopen met de collecte. Dat heb ik gedaan en dat doe ik nog steeds”. Haar ronde is in Otrobanda. “Ik ga alle winkels af met een brief van PWF waarin aan de eigenaar om een bijdrage wordt gevraagd. Heel veel winkels zijn jammer genoeg van dezelfde eigenaar dus dat schiet niet zoveel op. Maar gelukkig geeft het winkelpersoneel ook vaak een bijdrage. Ook ga ik langs het Sehos en het Bisdom.” Poppy vindt haar eigen bijdrage, het lopen van de collecte, belangrijk en zeer nodig. “Kanker is van ons allemaal, iedereen kan het krijgen. Bij PWF is er nooit geld genoeg. Er moet zoveel gebeuren. Mensen die kanker hebben, kunnen vaak niet werken, terwijl alles maar duurder wordt. Ik vind ook dat de bevolking zeker moet weten dat het geld goed besteed wordt. Daarom ben ik blij met deze voorlichtingscampagne”.
Poppy hoopt dat de volgende collecte een succes zal worden en zij kijkt er al naar uit. “Het is ook leuk om te doen, hoor. De meeste mensen kennen me en er is altijd tijd voor een praatje”.