VBC uit kritiek op uitbreiding voorzieningenpakket

De VBC heeft kennis genomen van de wetsvoorstellen van de Minister van Volksgezondheid inzake uitbreiding van het voorzieningen pakket SVB en AVBZ.

Concreet betreft het de volgende onderwerpen:
- meeverzekeren 60 jarigen Ziekteverzekering
- invoering 2, 3 en 4daagse werkweek
- opnemen autisme in het AVBZ pakket

Het uitbreiden van het voorzieningenpakket is wellicht wenselijk en noodzakelijk, echter in de optiek van de VBC dient dit dat gepaard te gaan met een gedegen financiële onderbouwing. Niet vergeten moet worden dat de kosten van gezondheidszorg op de Nederlandse Antillen nu reeds zeer hoog en haast onbeheersbaar zijn. Volgens de meest recent beschikbare gegevens bedroegen de kosten in 2003 Naƒ 669 miljoen ( 12,8% van het BBP). Er zijn geen aanwijzingen dat deze na 2003 zijn afgenomen. Integendeel alles wijst de andere richting uit. Zo blijkt uit de jaarverslagen van de SVB dat de totale uitkeringen ZV/OV in de periode 2003-2007 met 27% te zijn toegenomen.

Rekening houdend met het feit dat er sprake is van structurele forse overheidstekorten en een zeer grote staatsschuld zou van een verantwoordelijke Regering verwacht mogen worden dat zij de ontwikkelingen op gezondheidszorg gebied, in het bijzonder de financiële consequenties, scherp in de gaten houden.
De Minister van Volksgezondheid schijnt hier anders over te denken. Immers bovengenoemde voorstellen gaan niet gepaard met een financiële onderbouwing en waar dit wel het geval is, is deze onvoldoende doordacht en mogelijk zelfs misleidend.

Ter illustratie:
- In juli 2007 heeft de SVB t.a.v het voorstel meeverzekeren 60-jarigen berekend dat er sprake zal zijn van een tekort van Naƒ 34 miljoen op jaarbasis.
In juni 2008 zijn wederom berekeningen gemaakt en komt de SVB tot de conclusie dat het tekort Naƒ 2, 4 miljoen zal bedragen. In nog geen jaar tijd een verschil van meer dan Naƒ 30 miljoen.

Niet aan de indruk kan worden ontkomen dat hierbij “window dressing” methodes zijn toegepast kennelijk met als doel de Minister politiek te accommoderen. Hier kan niet gesproken worden van gedegen, zorgvuldig en verantwoordelijk handelen. De gehanteerde aanpak riekt eerder naar misleiding en “politikeria”.

- Met betrekking tot het voorstel om een 2, 3 en 4 daagse werkweek te introduceren wordt helemaal geen financiële onderbouwing verstrekt terwijl het zeer aannemelijk is dat de premie inkomsten van deze groep niet zullen opwegen tegen de verwachte uitgaven. Deze groep krijgt namelijk een volledige ZV dekkingspakket terwijl de te betalen premie hierop niet is afgestemd.

- De Minister stelt dat uitbreiden van het AVBZ pakket met autisme geen financiële gevolgen voor het Land zal hebben. Op basis van de summier verstrekte gegevens kan evenwel worden afgeleid dat de kosten tussen de Naƒ 19 en 25 miljoen per jaar kunnen gaan bedragen. Wie moet hiervoor opdraaien ? De premiebetalers?

Voor de goede orde dient te worden gesteld dat de VBC het verzekeren van 60-jarigen alleszins billijk, rechtvaardig en volkomen terecht vindt. Het is evenwel zaak dat er een fundamentele maatschappelijk discussie gevoerd hoe financiering van dit voorstel het beste kan geschieden. In de optiek van de VBC zal hierbij gekeken moeten worden naar ondermeer de volgende aspecten:

- Stelselwijziging waarbij onderwerpen als invoeren van een AZV, invoering basispakket, nominale premies, eigen risico’s, meerdere uitvoeringsorganen (marktwerking) etc aan de orde worden gesteld.
- Vergroten van de compliance. Als gevolg van de grote informele sector draagt lang niet iedereen bij aan het zorgstelsel hetgeen onbillijk en onrechtvaardig is
- Aanboren van mogelijke alternatieve inkomsten bronnen onder andere invoeren respectievelijk hogere heffing OB bij het gokken.

Daarnaast is het aan te bevelen om meer gebruik te maken van systemen waar de eigen verantwoordelijkheid meer wordt benadrukt en beloond, in plaats van het huidige stelsel dat meer leunt op het uitgangspunt “alles afwentelen op het collectief”.

In dit kader is het zaak dat er ook een brede maatschappelijk discussie gevoerd wordt wat onder “onverzekerbare aandoeningen” verstaan moet worden. Moeten aandoeningen als verslaving, obesitas, burn-out, bi-polaire aandoeningen etc. bij voorbaat als ziekte worden geclassificeerd en waarbij alles op het collectief wordt afgewenteld?

Tot slot lijkt het verstandig om fundamentele herstructureringen van de gezondheidszorg over te laten aan de nieuwe landen binnen het Koninkrijk Curaçao en St. Maarten. Dan is ook uitgekristalliseerd en bekend wat er met de SVB zal gebeuren.

Op de Minister van Volksgezondheid en de Regering wordt een beroep gedaan om deze noodzakelijke maatschappelijke discussie aan te gaan in plaats van het invoeren van maatregelen die onvoldoende doordacht en financieel onderbouwd zijn. Met de huidige internationale financiële crisis is het van groot belang om de concurrentiepositie niet verder aan te tasten door premies sociale verzekeringen verder te verhogen.