bron: Paradise FM
Menig politiek vraagstuk in Nederlands Den Haag ging en gaat over integratie van allochtonen en hoe bewerkstelligd kan worden dat de buitenlandse medelanders vloeiend kunnen opgaan in de samenleving. De hoge heren en dames in de residentie hebben er nog steeds de bek vol van, zonder resultaat overigens. Ella Vogelaar weet het ook niet meer, als ze het al ooit geweten heeft. Als ik haar soms hoor en zie praten vrees ik het ergste…
Integratie in Nederland: gooi een handjevol Antillianen in Amsterdam Zuidoost en roep vervolgens dat er van integratie geen sprake is. Plant een groot deel Marokkanen in Amsterdam West of in een bepaald deel van Rotterdam en noem het een achterstandswijk. Zo lust ik er ook nog wel een. Maar ik zit hier niet om deze problemen te analyseren en vervolgens op te lossen, want dat kan ik helemaal niet, net zo min als Ella. Ik luister, aanschouw en heb er zo mijn mening over. That’s it.
Er is overigens iets geks aan de hand en ik geef u een aantal voorbeelden. Een goede vriendin van mij is jaren geleden van Nederland geëmigreerd naar Portugal. De Algarve, om precies te zijn. Haar vrienden en kennissenkring bestaat uit louter Nederlanders. Voelt u hem al aankomen? Juist. In de optiek van deze Nederlanders zijn Portugezen lui, langzaam, snappen ze niks en hebben per definitie een hekel aan Nederlanders. Mijn tante, die zo’n vijftig jaar geleden naar Californië vertrok, werd daar lid van de Hollandse Club. Niks geen Amerikaanse vrienden, want die waren oppervlakkig, cultuurbarbaar, dom, keihard en hadden geen humor.
Ik ben geëmigreerd naar Curacao en hoeveel Antilliaanse vrienden heb ik? Zegge en schrijve: 2. Nu ik zelf het woord integreren als een echt werkwoord beschouw, weet ik niet hoe ik dat voor elkaar moet krijgen. En als ik om mij heen kijk, mag ik de conclusie trekken niet de enige te zijn. Kijk naar Mambo, kijk naar het Wilhelminaplein. Het ziet er doorgaans wit van de mensen. Waar blijven wij Nederlanders nou met onze grote bek over integratie? Klitten we hier op het eiland niet met zijn allen bij elkaar? Soort zoekt soort? Nee zeg, daar schieten we lekker mee op. Je ontvlucht Nederland met zijn vreselijke klimaat, files, regeltjes en betutteling en we verruilen het voor een geweldig klimaat, maar o wee als er verder iets afwijkt van wat we in Nederland gewend waren.
Op Curacao klagen we – net als in Nederland - ook over van alles en nog wat, terwijl we hier helemaal niets te klagen hebben! Aqualectra is te duur, UTS deugt niet, de overheid snapt het niet. Afspreken is al helemaal een ramp, want als er al iemand komt opdagen is dat vaak uren later en die verdomde file op de Caracasbaaiweg wordt ook steeds langer. Ja, gek he, als we met zijn allen een zonniger oord opzoeken en het op het eiland steeds drukker wordt.
Beste europese Nederlander: houd toch eens je grote mond. Zoek het woord integratie in dat woordenboek op en handel er nou eens naar. Tegen mensen op wie deze column niet van toepassing is zou ik willen zeggen: trek die schoen maar niet aan. De rest nodig ik uit met mij mee te integreren. Zet een zonnig gezicht op, dat moet hier toch niet zo moeilijk zijn. Vraag de buren eens op de koffie, je weet wel, die donkere mensen die naast je wonen. Negeer het onbeschofte gedrag van een supermarktmedewerkster en vraag gewoon eens vol interesse of zij haar baan niet leuk genoeg vindt.
Ik ben absoluut VOOR integratie en ga er dan ook snel mee beginnen. Morgen, denk ik.
Menig politiek vraagstuk in Nederlands Den Haag ging en gaat over integratie van allochtonen en hoe bewerkstelligd kan worden dat de buitenlandse medelanders vloeiend kunnen opgaan in de samenleving. De hoge heren en dames in de residentie hebben er nog steeds de bek vol van, zonder resultaat overigens. Ella Vogelaar weet het ook niet meer, als ze het al ooit geweten heeft. Als ik haar soms hoor en zie praten vrees ik het ergste…
Integratie in Nederland: gooi een handjevol Antillianen in Amsterdam Zuidoost en roep vervolgens dat er van integratie geen sprake is. Plant een groot deel Marokkanen in Amsterdam West of in een bepaald deel van Rotterdam en noem het een achterstandswijk. Zo lust ik er ook nog wel een. Maar ik zit hier niet om deze problemen te analyseren en vervolgens op te lossen, want dat kan ik helemaal niet, net zo min als Ella. Ik luister, aanschouw en heb er zo mijn mening over. That’s it.
Er is overigens iets geks aan de hand en ik geef u een aantal voorbeelden. Een goede vriendin van mij is jaren geleden van Nederland geëmigreerd naar Portugal. De Algarve, om precies te zijn. Haar vrienden en kennissenkring bestaat uit louter Nederlanders. Voelt u hem al aankomen? Juist. In de optiek van deze Nederlanders zijn Portugezen lui, langzaam, snappen ze niks en hebben per definitie een hekel aan Nederlanders. Mijn tante, die zo’n vijftig jaar geleden naar Californië vertrok, werd daar lid van de Hollandse Club. Niks geen Amerikaanse vrienden, want die waren oppervlakkig, cultuurbarbaar, dom, keihard en hadden geen humor.
Ik ben geëmigreerd naar Curacao en hoeveel Antilliaanse vrienden heb ik? Zegge en schrijve: 2. Nu ik zelf het woord integreren als een echt werkwoord beschouw, weet ik niet hoe ik dat voor elkaar moet krijgen. En als ik om mij heen kijk, mag ik de conclusie trekken niet de enige te zijn. Kijk naar Mambo, kijk naar het Wilhelminaplein. Het ziet er doorgaans wit van de mensen. Waar blijven wij Nederlanders nou met onze grote bek over integratie? Klitten we hier op het eiland niet met zijn allen bij elkaar? Soort zoekt soort? Nee zeg, daar schieten we lekker mee op. Je ontvlucht Nederland met zijn vreselijke klimaat, files, regeltjes en betutteling en we verruilen het voor een geweldig klimaat, maar o wee als er verder iets afwijkt van wat we in Nederland gewend waren.
Op Curacao klagen we – net als in Nederland - ook over van alles en nog wat, terwijl we hier helemaal niets te klagen hebben! Aqualectra is te duur, UTS deugt niet, de overheid snapt het niet. Afspreken is al helemaal een ramp, want als er al iemand komt opdagen is dat vaak uren later en die verdomde file op de Caracasbaaiweg wordt ook steeds langer. Ja, gek he, als we met zijn allen een zonniger oord opzoeken en het op het eiland steeds drukker wordt.
Beste europese Nederlander: houd toch eens je grote mond. Zoek het woord integratie in dat woordenboek op en handel er nou eens naar. Tegen mensen op wie deze column niet van toepassing is zou ik willen zeggen: trek die schoen maar niet aan. De rest nodig ik uit met mij mee te integreren. Zet een zonnig gezicht op, dat moet hier toch niet zo moeilijk zijn. Vraag de buren eens op de koffie, je weet wel, die donkere mensen die naast je wonen. Negeer het onbeschofte gedrag van een supermarktmedewerkster en vraag gewoon eens vol interesse of zij haar baan niet leuk genoeg vindt.
Ik ben absoluut VOOR integratie en ga er dan ook snel mee beginnen. Morgen, denk ik.