Bron: Paradise FM
Luister naar de column: www.knuku.com
Curaçao wordt gekenmerkt als een verwarrende samenleving. Aan de ene kant het geniep van de openheid en aan de andere kant de openheid van het geniep.
De verwarring wordt geregisseerd door hen die de touwtjes van de macht in handen hebben, hadden en willen houden. Slachtoffers worden, in het geniep, van te voren geduid, en vervolgens in het openbaar aangevallen en afgemaakt. De media spelen in deze geregisseerde verwarring een dubieuze rol. Een rol die niet uitblinkt door kritisch, onafhankelijk en objectief onderzoek. De media, in de grote wereld, aangeduid als het geweten van het volk. Behalve op Curaçao of in dictatoriale landen. Dat kan ook niet, want de meeste media zijn, in het geniep, met handen en voeten gebonden aan hen, die in het geniep, aan de touwtjes van de macht trekken. Kennelijk is ook het geweten van het volk een diaspora van veel onzichtbaar kwaad en weinig zichtbaar goed.
Neem nou de UNA. Tja, alweer de UNA. Toch vervult de UNA een voortrekkersrol in de strijd tegen dit geniep. Dat is een bittere pil, vooral voor hen die oprecht proberen het geniep in te perken. Zelfs de onafhankelijke en onpartijdige rechtspraak moet worden ingeschakeld. Het is niet eén pil, maar een mega kuur van bittere pillen. Totdat hen, die dit geniep bestrijden de gifbeker wordt aangereikt. To drink or not to drink, that is the question. Op de UNA is een zogenoemde Koffiemorgen Commissie in het leven geroepen, althans zo begrijp ik dat uit de pers. Een prima initiatief om intern UNA wekelijks om de ronde tafel te zitten, om te overleggen over vragen als “hoe doen wij het”, “wat doen wij goed”, “wat niet”, en “hoe kan het anders en beter”. Vervolgens kan in het overleg iedere deelnemer ook zichzelf deze vraag stellen ten overstaan van de andere deelnemers. Althans zo hoort dit te gaan in organisaties. Niet op basis van gelijkheid, maar op basis van gelijkwaardigheid, met als doel om van de UNA een internationale en politiek onafhankelijke wetenschappelijke universiteit te maken. Geen politieke inmenging, geen benoemingen van (politieke) vriendjes, geen persoonlijke aanvallen op relatieniveau. Constructieve en opbouwende kritiek bevordert zowel de kwaliteit van het onderwijs als het werkklimaat.
Op een niet te duiden wijze is het hele gebeuren rond de Koffiemorgen Commissie onlangs op een niet positieve wijze in de pers gekomen. Een buitengewoon contra productieve zet, van pers en commissie, die kennelijk alleen bedoeld is om de negatieve sfeer rond de UNA weer tot een laaiende bosbrand aan te wakkeren. Kennelijk is er binnen deze commissie geen gezamenlijke ere- of gedragscode afgesproken, waardoor het mogelijk werd, dat de oude negatieve krachten binnen konden sluipen om als een stille tornado hun verwoestende werk te doen. Het is buitengewoon spijtig te constateren, dat niemand dat kennelijk in de gaten heeft. Misschien op een enkele deelnemer na, die dat niet wil of mag zeggen, op straffe van een meedogenloze persoonlijke aanval in het openbaar. En zo rolt het hele politieke en media circus voor de zoveelste maal weer over de UNA heen.
Weer is het zonneklaar dat niet het belang van de UNA voorop staat, maar de politieke en persoonlijke belangen van enkele strijders in het grote en kleine geniep. Wanneer zal het gezonde verstand uit haar coma ontwaken? Of is het de bedoeling om het gezonde verstand te euthanaseren, zodat het nooit meer wakker wordt.
Luister naar de column: www.knuku.com
Curaçao wordt gekenmerkt als een verwarrende samenleving. Aan de ene kant het geniep van de openheid en aan de andere kant de openheid van het geniep.
De verwarring wordt geregisseerd door hen die de touwtjes van de macht in handen hebben, hadden en willen houden. Slachtoffers worden, in het geniep, van te voren geduid, en vervolgens in het openbaar aangevallen en afgemaakt. De media spelen in deze geregisseerde verwarring een dubieuze rol. Een rol die niet uitblinkt door kritisch, onafhankelijk en objectief onderzoek. De media, in de grote wereld, aangeduid als het geweten van het volk. Behalve op Curaçao of in dictatoriale landen. Dat kan ook niet, want de meeste media zijn, in het geniep, met handen en voeten gebonden aan hen, die in het geniep, aan de touwtjes van de macht trekken. Kennelijk is ook het geweten van het volk een diaspora van veel onzichtbaar kwaad en weinig zichtbaar goed.
Neem nou de UNA. Tja, alweer de UNA. Toch vervult de UNA een voortrekkersrol in de strijd tegen dit geniep. Dat is een bittere pil, vooral voor hen die oprecht proberen het geniep in te perken. Zelfs de onafhankelijke en onpartijdige rechtspraak moet worden ingeschakeld. Het is niet eén pil, maar een mega kuur van bittere pillen. Totdat hen, die dit geniep bestrijden de gifbeker wordt aangereikt. To drink or not to drink, that is the question. Op de UNA is een zogenoemde Koffiemorgen Commissie in het leven geroepen, althans zo begrijp ik dat uit de pers. Een prima initiatief om intern UNA wekelijks om de ronde tafel te zitten, om te overleggen over vragen als “hoe doen wij het”, “wat doen wij goed”, “wat niet”, en “hoe kan het anders en beter”. Vervolgens kan in het overleg iedere deelnemer ook zichzelf deze vraag stellen ten overstaan van de andere deelnemers. Althans zo hoort dit te gaan in organisaties. Niet op basis van gelijkheid, maar op basis van gelijkwaardigheid, met als doel om van de UNA een internationale en politiek onafhankelijke wetenschappelijke universiteit te maken. Geen politieke inmenging, geen benoemingen van (politieke) vriendjes, geen persoonlijke aanvallen op relatieniveau. Constructieve en opbouwende kritiek bevordert zowel de kwaliteit van het onderwijs als het werkklimaat.
Op een niet te duiden wijze is het hele gebeuren rond de Koffiemorgen Commissie onlangs op een niet positieve wijze in de pers gekomen. Een buitengewoon contra productieve zet, van pers en commissie, die kennelijk alleen bedoeld is om de negatieve sfeer rond de UNA weer tot een laaiende bosbrand aan te wakkeren. Kennelijk is er binnen deze commissie geen gezamenlijke ere- of gedragscode afgesproken, waardoor het mogelijk werd, dat de oude negatieve krachten binnen konden sluipen om als een stille tornado hun verwoestende werk te doen. Het is buitengewoon spijtig te constateren, dat niemand dat kennelijk in de gaten heeft. Misschien op een enkele deelnemer na, die dat niet wil of mag zeggen, op straffe van een meedogenloze persoonlijke aanval in het openbaar. En zo rolt het hele politieke en media circus voor de zoveelste maal weer over de UNA heen.
Weer is het zonneklaar dat niet het belang van de UNA voorop staat, maar de politieke en persoonlijke belangen van enkele strijders in het grote en kleine geniep. Wanneer zal het gezonde verstand uit haar coma ontwaken? Of is het de bedoeling om het gezonde verstand te euthanaseren, zodat het nooit meer wakker wordt.