Dit is een
wanhopige oproep aan de Curaçaose autoriteiten. Venezuela beleeft een van de
ernstigste crises in zijn geschiedenis. Een crisis met vele kanten die
zichtbaar zijn in het huidige humanitaire drama: Venezolanen lijden honger, ze
leven in de angst om gedood te worden door gewapende bendes, door repressieve
krachten of te sterven door gebrek aan medicijnen.
Ruim 1.200.000
legale en ongedocumenteerde Venezolanen zijn geëmigreerd naar Colombia. In 2016
kwamen er wekelijks tussen de 300 en 400 Venezolanen in Peru, waar de Peruaanse
overheid tijdelijke vergunningen verleenden die legaal vóór 1 december 2016 in
het land verbleven. In Chili zijn meer dan 8.000 Venezolanen met een tijdelijke
of permanente visa en ruim 23.000 ingeschreven in afwachting van een
werkvergunning.
Klein land
Wat gebeurt er
in Curaçao? Waarom wordt er hier niet gereageerd, zoals andere zuster landen?
Natuurlijk hebben we onze eigen problemen, en zijn we een klein land, maar we kunnen onze ogen niet sluiten voor het feit dat, mede door de inflexibiliteit van
de Curaçaose autoriteiten, de stroom van ongedocumenteerde immigranten toeneemt
en dat niemand de aantallen kent.
Ze zijn op het eiland, dat is een feit van
het dagelijks leven, de bevolking zelf kent en beschermt ze, de autoriteiten
vervolgt en onderdrukt ze. De meesten van hen komen uit Falcon, de kuststaat
die al honderden jaren verbonden is aan Curaçao, door migratie over en weer,
door de handel en door familiebanden.
Familienamen
Duizenden mensen van Falcon bewaren
het geheugen van hun Curaçaose voorouders, de herinnering van gaan en komen
tussen die smalle strook zee die ons altijd verenigde maar ons nu scheidt. De
Faneite’s, Caseres, Petit, Curiel, Arión, Steckman, van Grieken, Henríquez, van
der Biest, Pinto, Weber, Arends, Penso, Senior, De Lima, onder vele andere
namen die dezelfde geschiedenis delen, families die wortels op beide kusten
hebben. We spelen dezelfde tambú en eten dezelfde funchi, dezelfde ayacas en
dezelfde keshi yena.
Het is tijd dat
Curaçaose autoriteiten stilstaan bij hun historische verantwoordelijkheid van dit menselijke tragedie. Een stilzwijgen volstaat niet. Als andere landen
tijdelijke of permanente maatregelen kunnen nemen om de stroom van migranten te
kanaliseren en de mensenrechten van wanhopige Venezolanen respecteert, waarom Curacao niet? Deze vraag is pijnlijk en verdient een
verstandige en respectvolle reactie.
Ondertekend door:
Ieteke
‘Inchi’ Witteveen, Curaçao, antropoloog
Blanca
De Lima, La Vela de Coro. Venezuela, antropoloog, historicus
Kimberly
N. Schreuders. Curaçao, belastingadviseur
Kurt
Schoop, Curaçao, Social entrepeneur -
Dick
Drayer, Curaçao, journalist, antropoloog
Herman
van Bergen, schilder en beeldhouwer
Rianne
Hellings, Curacao, webdesigner and educator-
Ace Suares,
Curacao, Open source expert
Ini
Statia, Curacao, taalkundige
Rafael
Ángel Curiel Penso, Coro. Venezuela, Architect
Karol
Senior, Coro, Venezuela., Pedagoog
Ysaac
López. Pueblo Nuevo de Paraguaná. Venezuela, historicus
Hubert
Cabaña. Curaçao, Curacao, gepensioneerde
Ricardo
Henríquez Larrazábal. Maracaibo, Venezuela-Barcelona, España, universitair
docent
Raquel
Tirado Molina. Coro. Venezuela, schrijver
María
Fernanda Mujica Ricardo. Caracas. Venezuela, journalist Bernardo Rodríguez Salcedo. Coro.
Bernardo Rodríguez Salcedo Venezuela-Dundee, Escocia, Comunicador Social.-.