Internet vergeet niet

Sociale media slaan ons gedrag op en verkopen dat aan andere partijen die dit willen gebruiken. Doelgroep targeting wordt dat genoemd. Zo wordt er via cookies opgeslagen waar je woont, hoe oud je bent, welke geslacht en welke taal je spreekt. Ook je interesses op basis van je zoektermen of je likes op onderwerpen kan worden gekoppeld aan je Facebook-id. “Dat lijkt sneaky, maar eigenlijk is alles wat op internet over jou te vinden is, door jezelf op internet gezet of door jouw gedrag op internet verzameld”, zegt Ruud Hamers van Risk Solutions Caribbean.


De oud-politieman uit Nederland is ruim een jaar actief op Curaçao. Hij weet waar hij over praat. Hamers verzamelt gegevens over bedrijven en mensen in opdracht van overheden en bedrijven, die op zoek zijn naar bevestiging of juist onrechtmatig- en onregelmatigheden van klant, personeel of sollicitant.

“Dat moet je ruim zien”, zegt Hamers. “behalve die pre-employment onderzoeken naar sollicitanten of benoembare functionarissen, doe ik ook onderzoek naar gevolgde procedures bij werkprocessen in bedrijven. Bijvoorbeeld, procedures bij voedselveiligheid. Nu heel actueel. Als werkprocessen zijn vastgelegd in procedures en personeel houdt zich daar niet aan, is er mogelijk sprake van een onrechtmatigheid. Ik onderzoek dat en doe verslag.”

Internet
De eerder genoemde pre-employment- en ook in-employment screenings vormen een belangrijk onderdeel van het werk van Hamers. “Tegenwoordig zijn er tal van werkgevers die de sociale media van mensen bekijken voordat ze op sollicitatiegesprek komen. Maar serieuze bedrijven besteden dat uit. Zeker officiële organisaties, zoals bijvoorbeeld de Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten. Die zeggen dat mensen op een bepaald niveau gecontroleerd moeten zijn en met in-employment checks, wordt dat periodiek herhaald.”

Een groot deel van de informatie die Hamers opspoort, komt van internet. Ook de gewone leek kan gaan speuren en informatie verzamelen, volgens de oud-politieman. “En dat gebeurt ook. Maar daar kleeft een enorm risico aan. Wat je ziet gebeuren is dat mensen gaan googelen op iemands naam en dan met de meest vreemde resultaten een lijstje maken. Als je zoektermen niet met de juiste syntax, de juiste grammatica invult, kun je rare resultaten krijgen. Bovendien, laat Google zien wat ze je willen laten zien, of wat hun adverteerders je willen laten zien. Vaak ontbreekt een goede context bij de informatie die wordt aangetroffen. En als je emotioneel betrokken bent, omdat het jouw sollicitant is, dan wordt het vaak nog moelijker om de waarde van informatie te bepalen.”

Screening
Facebook is volgens Hamers een goed voorbeeld van een platform waar vooral staat wat iemand van zichzelf wil laten zien. “Een positief plaatje dus. Iemand die op de bonnefooi gaat googelen krijgt daardoor een mogelijk scheef of overmate positief beeld van die persoon. Ik zeg: ‘schoenmaker hou je bij de leest’ en pak pre-employment screening serieus aan. Wij kennen de ‘achterdeurtjes’ van de sociale media en we hebben speciale tools om iets verder te kijken dan naar wat een sollicitant op bijvoorbeeld Facebook heeft geplaatst.”

Zo houdt dat platform bij, wanneer je ingelogd ben, welke websites je bezoekt. Het analyseert foto’s om gezichten te kunnen herkennen en Facebook analyseert de likes die mensen geven op berichten. Speciale software koppelt de voorkeuren van gebruikers aan gedragsprofielen. Zo is te voorspellen wat iemands seksuele voorkeur is. Wat zijn intelligentie niveau is, zijn emotionele stabiliteit, zijn  religieuze voorkeur – als die er is – en de stand van zaken met betrekking tot zijn relatie. Maar ook alcohol- en of drugsgebruik, leeftijd, geslacht, en politieke voorkeuren of overtuigingen kunnen zo achterhaald worden.

Facebook-ID
“Als ik je facebook-ID heb, kom ik aardig ver”, zegt Hamers. “Maar zover ga ik zelden. Het onderzoek moet proportioneel zijn. In verhouding zijn met de opdracht van de opdrachtgever. Ik wil voorkomen dat ik informatie verzamel die helemaal niet interessant is voor de opdracht. De zoekvraag is essentieel en bepaalt mijn focus. Bovendien doe ik niets stiekem. Ik vraag degene die ik moet onderzoeken om toestemming. Vaak heeft de werkgever ook al gemeld in de advertentie dat de sollicitatieprocedure een veiligheidsonderzoek als onderdeel heeft. Een gesprek is absoluut noodzakelijk om de informatie die gevonden wordt in de juiste context te plaatsen.”

Sociale media is volgens Hamers enorm bepalend om informatie over mensen en bedrijven te vinden. Het is daarom goed om gedoseerd met eigen informatie om te gaan. Ik heb het gehad dat mensen op vakantie gaan om bij te komen, dat melden op Facebook en dat een vriend onder die post schrijft: ‘geniet van je vakantie nu je eindelijk van die man af bent.’ En in de CV die ik onderzocht stond dat die vrouw stond dat ze getrouwd was. Die informatie kan iets zeggen over de financiële verplichtingen en mogelijke problemen na een scheiding.”

Big Brother
Privacy is dead, get over it! Deze uitspraak is van Mark Zuckerberg, oprichter en huidig CEO van  Facebook. In 2013 kreeg het platform nog de ‘Big Brother-Award’ voor grootste privacy-schender’. “Facebook zet wel steeds meer mogelijkheden dicht, maakt ze niet zomaar toegankelijk voor iedereen”, zegt Hamers. Maar het is nog steeds geen rocketscience om op te sporen wie je vrienden zijn. Bovendien zijn mensen kuddedieren en gebruiken voor veel zaken dezelfde inlognaam en wachtwoord. 

“Internet vergeet ook niet”, zegt Hamers. “Het is daarom zinvol om periodiek te googelen op je naam om te kijken wat er zoal te vinden is. En als je dat niet aanstaat, zoek dan contact met de beheerder van de website en vraag of –ie het wil weghalen.

------